Kirkjuritið - 01.02.1967, Blaðsíða 15

KIRKJURITIÐ
61
l'islarsögunnar, og sjá livernig Hallgrímur finnur þeim lilið-
p*®ur í oss, sem þó erum uppi á annarri öld. Pílatus, Júdas,
etur, Kaifas, liermennirnir, lærsveinarnir og aðrir, sem við
koina, verða fulltrúar fyrir fólkið, eins og það gengur og
^erist weð kostum og göllum, syndum sínum og dyggðum. Því
regður fyrir, eins og í svip, í liringiðu atburða og atvika.
^|Ulllr dvelja lengur, og koma til skjalanna aftur og aftur.
‘ ^apgerðarlýsingarnar eiga við alla tíma. Og vér fáum ekki
U. . *lorfa á þetta fólk álengdar, eins og það komi oss ekkert
‘ Höfundurinn gefur oss ekki frið til slíks. Með ldífðar-
‘Uisri hörku — mér liggur við að segja — knýr liann oss til
setja þessa menn í spor sjálfra vor í nútíðinni. Vér erum þeir
°g þeir eru vér. 1 níunda sálminum uin flótta lærisveinanna er
Petta vers:
1 sama máta sér þú bér,
sál mín í spegli lireinum,
að hryggilegar sé háttað þér
en herrans lærisveinum.
K * 9
I . er einmitt þetta sem séra Hallgrímur gerir, að lialda
j. re"Uni1 spegli fyrir ásjónum allra kynslóða, sem sálmana lesa,
^,u l’íslarsiiguna inn í samtíð livers og eins, svo að menn fái
h.)a sjálfa sig sem þátttakendur í því, sem gerist. Sjálfa sig,
*Us og þeir eru. Nú er ekki fyrir það að synja, að einmitt slíkt
ryndasafn og það, sem þarna birtist, geti laðað fram í mönn-
sJU"" Htiður æskilegar hugsanir. Það er ekki allt þetta fólk
fullkomið, að vér kynnum ekki að geta talið oss eittlivað
ekk'U' * ^eo®un °S h'ferni, að minnsta kosti meðan vér erum
, 1 1 söniu aðstöðu og þeir. En séra Hallgrímur sér við þessu
tvennan hátt. Hann flytur persónurnar yfir á sama leiksvið
1U1 sjálfir leikum á hlutverk vors eigin lífs. Og niðurstaðan
vi]. 111 Jnfnan sú, að oss farist ekki að dæma liart, nema vér
peJU-m saJifella oss sjálf um leið. Og stundum finnur hann
onuin píslarsögunnar málsbætur, sem vér höfum ekki.
, 1 sera Hallgrímur kann einnig aðra aðferð til að lækka
b°Ss lostann. Segjum, að vér getum sætt oss við að vera álíka
e}zkir og margir þeir, sem spegillinn hans sýnir oss. 1 raun
veru er mynd sjera Hallgríms af mönnunum alls ekki
1 svo svörtum litum, að ekki sjáist þar bjartir drættir.