Kirkjuritið - 01.10.1967, Side 38

KIRKJURITIÐ
372
Fyrsta íslenzka þýðingin á þessum lieimsfræga sálmi er í
Marteinskveri 1555, nr 31. „Vor Guð liann er svo voldug1
skjól“. Marteinn biskup þýðir úr dönsku, en fellir niður fjórða
— síðasta versið. Þá er kunn þýðing í sálmabók Guðbrands:
„Óvinnanleg borg er vor Guð“, sem Iiefur verið lagboði í ís'
lenzkum sálmabókum til þessa dags. Hér er sálmurinn allur’
en að öðru leyti tekur þessi þýðing sízt fram þýðingu herra
Marteins. — Þýðing Grb. sb. er tekin upp í Aldamótabókin®
(Leirgerði) með breytingum Magnúsar Stepliensen.
Síðasta þýðingin og sú, sein í gildi er: „Vor Guð er borg a
bjargi traust“, er í sálmabókinni 1871, nr. 138. Henni breytti
þýðandinn, Helgi lektor Hálfdánarson, lítið eitt. Sjá sálmabók-
ina 1886, nr. 413. Sú þýðing óbreytt síðan.
Lútlier liefur löngum verið eignað lagið. En svo segja fróð-
ustu menn á sviði söngs, að frumgerð þess sé eldri en svo
liún geti verið eftir hann. En hitt talið víst, að hann bafi farió
yfir þetta gamla lag og endurbætt það. Getur liann því talist
höfundur þess að vissu marki.
Mér tekst aldrei betur upp en þegar niér rennur í skap. Þegar ég er rc‘'
ur skrifa ég og bi<í og prédika vel. Því að þá er ég bezt vakandi, skibn"f!
ur minn skarpastur, og öll lágflcyg greinja og freisting fokin iit í veð"r
og vind. — Lúther.
Þeim inun fáorðari sein Iiænin er, þeim mun betri er hún. — Lúther.
Callar prédikaranna leynast ekki til lengdar. — Lúther.
Farsæld þjóðarinnar grundvallast ekki á liæð teknanna, varnarstyrkleik:"'
um né fegurð opinberra bygginga. Hún felst aftur á móti í fjölda ví
menntra þegna, sem notið liafa góðs uppeldis, upplýsingar og skapgC'l111
þroska. — Lúther.