Kirkjuritið - 01.07.1968, Blaðsíða 6

KIRKJURITia
324
útkoman varð sú, að nær 40 prestaköll voru skorin af fóðrum-
Það getur verið liollt að líta sér fjær, ef eittlivað amar nær
og návígið við dagsins örður gerist eitthvað Jningt. Og það er
líka lieilnæmt að liugsa til þeirra, sem sigruðust á meiri erfið-
leikum en vér eigum við að fást.
Drottinn vor minnir aldrei á erfiðleika nema til þess
benda á Guðs möguleika, senx í þeim eru fólgnir. Þá eigum
vér að sjá og hagnýta. Það spyr margur með vaxandi þunga
og ugg, livert stefni um hagi heimsins og livaða örlög verði
enn yfir oss rakin úr myrkheimum mannlegra livata og hug-
arfars, sem liefur glatað ábyrgð og orðið viðskila við guðleg
mið. Þær blikur, senx hafa þykknað og sortnað að undanförnu,
og þeir brestir, sem lostið liefur yfir úr því þykkni, boða ekkx
gott. En Drottinn segir: Hefjið upp augu yðar og lítið á akr-
ana, þeir eru þegar hvítir til uppskeru. Hann sagði þetta forð-
um, þegar hann var rétt að liefja starf sitt, sagði það við or-
fáa lærisveina sem enginn þekkti og einskis máttu sín, sagði
það um lieim, sem þekkti liann að engu og vildi ekki þekkja
fiann og mundi senn krossfesta hann og ætla sér að afmá nafu
lians og minningu. Samt benti liann og sagði: Hefjið upp aug-
un, akrarnir eru livítir til uppskeru. Mér er ætlað að sigra
þennan heim og þér eigið að fá að njóta þess að fylgja mer a
þeirri sigurför.
Hann segir liið sama við oss í dag.
Það tjóar ekki að skamma myrkrið. Þá er betra að kveikja
lítið ljós, segir forn orðskviður. Vér erum til þess settir liver
um sig að setja ljósið á stikuna.
Kirkja nútímans er ekki á undanlialdi, þótt hún liafi víða
þolað þunga raun. Hún er í sóknarliug. Hún nemur ný tök,
endurskoðar sjálfa sig róttækt, kemur skírð úr eldraunum, nser
víðar með boðskap sinn en áður í sögunni, stendur hetur sam-
an en um aldir áður. Hún vekur eldmóð og þor, ekki sízt ungra
manna, þegar hún liefur djörfung í Drottni sínum og fykrl'
lionum út á nýjar og brattar brautir.
Það gerist fleira en það, sem fréttum þykir sæta. Fréttaþj011-
usta nútímans er einhliða og villir um í mörgu tilliti. Edt
liermdarverk herst með liraða rafstraumsins um allan linött-
inn samstundis. Þúsund góðar hendur, sem á sama tíina eru
að líkna og græða, sjást ekki á sjónvarpsskermi. Ef drukkinn