Kirkjuritið - 01.07.1968, Blaðsíða 39
KIRKJURITIÐ 357
'im þrengingar fólksins né baráttuna gegn þjóðfélagslegu rang-
læti þar í landi.
Áþekkar ásakanir lieyrast úr allt of mörgum áttum enn þann
dag í dag. Þetta kveður við um kirkjurnar í Suður-Ameríku,
kirkjuna á Spáni og Portúgal og margar aðrar. Enginn þarf
heldur að láta sér til hugar koma að rússneska kirkjan liefði
Verið eins hörmulega leikin, ef hún liefði ekkert til saka
Unnið. Byggingar liennar og auðævi vitnuðu gegn lienni og
nrðu lienni dýrkeypt að lokum. Þótt ofsóknunum og pynt-
lngunum, sem margir þjónar hennar liðu sé ekki bót mæl-
andi, né það hatur, sem enn er alið á í liennar garð. Og víst
þolir hún nú óþolandi ofríki.
Á sjálfri Italíu, þar sem kirkjan liefur átt tryggasta aðstöðu
um aldirnar og páfinn sjálfur situr, rís nú alda gegn fastlieldni
kirkjunnar við ýmissa úrelta siði og baráttu liennar gegn
niörgum nýmælum og umbótum. Hún liefur t. d. verið óeðlileg-
nr Þrándur í götu þess að hjón gætu skilið, þótt beggja vilji
V0eri, einnig stutt afturlialdsöfl á mörgum sviðum.
I Bandaríkjunum berjast sumir prestar og prélátar linúum
°g linefum gegn jafnrétti livítra manna og svartra. En þar
l'afa líka hins vegar slíkir forystumenn og Martin Luther King
°g Franklin Clark Fry, ásamt ótal öðrum, verið í fararbroddi
Þ'jálslyndra mannúðarmanna og staðið í fylkingarbrjósti
þeirra sem ákafast sækja á í réttindamálunum og vilja koma
a friði í Viet-Nam og öllum heimi, svo sem unnt er.
I sumum löndum hafa á síðustu áratugum verið stofnaðir
stjórnmálaflokkar, sem kenna sig við kristni og kirkju. Það
^yrirkomulag er í raun réttri ekki ákjósanlegt. Kristin á að
Vera súrdeigið, sem sýrir allt þjóðfélagið, kirkjan bræðralag
allra.
Því er gott að hér á landi liafa kristnir áhugamenn, lærðir
°g leikir, alltaf verið í öllum pólitísku flokkunum. Og auð-
sannað er, að fyrr og síðar liefur íslenzk prestastétt verið
^rjálslynd og umbótafús almennt talað. Og hví skyldi hún ekki
Verða það í framtíðinni!
Það er í samræmi við kristnar liugsjónir og fyrirdæmi Krists
sJálfs. Og hvort sem hún er þjóðkirkja eða með lienni skilur
°g ríkinu, er henni lífsnauðsyn að vera frjálsliuga og fram-
Saekin. Krefjast frelsis, jafnréttis og bræðralags og friðar.