Kirkjuritið - 01.07.1968, Blaðsíða 45

KIRKJURITIÐ
363
að' af þeim mætti, er öllu réði til bóta á einlivern liátt, þótt
°ft skorti mann skilning á lians ráðstöfunum. Og hún miðlaði
'iSrum af trú sinni. Enginn vissi betur livílík meginstoð trúar-
°ryggi er þeim, er það hefur lilotið í þrekraunum langrar ævi.“
Trúnni lýsir séra Björn Halldórsson frá Laufási í guðdóm-
tagum orðum, er hann þýðir hinn fræga sálm Paul Gerliardts:
Ef vel þú vilt þér líði
þín von á Guð sé fest
Hann styrkir þig í stríði
og stjórnar öllum bezt.
Að sýta sárt og kvíða
á sjálfan þig er hrís,
nei, — þú skalt hiðja og híða
þá blesun Guðs er vís.
Orðið trú og að trúa kemur allt að 500 sinnum fyrir í Nýja-
Testamentinu, og þó oftar í ýmsum orðasamböndum. Enda
er það ekki að ófyrirsynju, — þar sem Kristur lagði svo ríka
aherslu á þennan liæfileika mannsins til þess að komast í
Samband við Guð. — Inntak þ ess alls getur falist í þessum
°rðum hans: „Hjarta yðar skelfist ekki, trúið á Guð og trúið
a mig.“ (Jóh. 14,1.)
Okkar andríku skáld eru spámenn sinnar samtíðar líkt og
t'eir Jesaja og Amos voru sjáendur Gyðinga á sinni tíð. — Er
V)ð minnumst þess, getum við ekki gengið framhjá séra
^fattliíasi. — Þegar Davíð Stefánsson frá Fagraskógi lauk ræðu
tim séra Matthías, er ég lilustaði á í Samkomuhúsinu á Akur-
eVri, sagði liann: Séra Matthías var skáld liinna háu tóna.“
í*að eru þeir tónar, sem bera uppi manngildi okkar og leiða
°kkur til Guðs. -— Við verðum að leggja á djúpið, — lifa, -—
'erða að manni. — Farmaðurinn fær áttavitann, sem leiðbeinir
n°Dum í áfangastað. — Við eigum trúna.
Leiðin til Guðs er að þekkja liann og lifa í trú á liann.
’Æn í þyí er hið eilífa líf fólgið, að þeir þekki þig, -— hinn
ei®a sanna Guð, og þann sem þú sendir, Jesúm Krist.“ (Jóli.
^’3.) Trúin á Krist er vegur okkar til Guðs og himins heim.
Eyrir nokkru lá kona úr Garðsárdal í Fjórðungssjúkrahúsinu
a Tkureyri, og var sjúkrarúm liennar við suðurglugga, — þar