Kirkjuritið - 01.06.1974, Page 8

kristinna snillinga fornra. Vér eigum
rœðusöfn, homilíur, sem eru nœr dög-
un ritaldar og ennþó heiðari og tígu-
legri að blœ. Enn hefur ekki þótt taka
því að gefa þessar perlur út ó íslandi.
En það má þjóðin muna, að íslenzk
tunga, sem er dýrmcetust, séríslenzk
þjóðareign, á kirkjunni að þakka
varðveizlu sína. Þar koma síðar við
sögu Oddur og Guðbrandur, Hall-
grímur og meistari Jón, sr. Jón á
Bœgisá og prestaskólinn á Bessastöð-
um, svo að nokkuð sé nefnt. ^g
víst skyldu orðsins þjónar nútímanS
taka undir með prestssyninum sn
Þórhalli, að breyttu breytanda: Feðra
vorra vegna hvílir á oss mikil °9
helg skylda við vort dýra móðurma •
íslands ár eru ekki lengur þúsund^
Öld hefur bœzt við síðan þau °r
urðu fleyg á fjöðrum þjóðsöngsm
102