Kirkjuritið - 01.06.1974, Qupperneq 28

Hann styrkti og studdi
í striti og neyð.
Hann lýsti og leiddi
I lífi og deyð.
Þetta vottar þjóðar saga:
Þeim, sem heimur veldur baga;
þeim, sem böl og nauðir naga,
nœrri er Guð vor alla daga.
Því þeir eiga sér Guð,
þeir eiga sér Guð.
Þeir eiga sér Herrann;
þeir eiga sér Guð,
Hann styrkir og styður
í striti og neyð.
Hann lýsir og leiðir
í lífi og deyð.
HvaS um oss?
Lítum enn ó landsins sögu,
Ijúfu vinir, skamma hríð.
Margt er enn, sem mcetti telja,
margt, sem skeði fyrr og síð.
Skóla fyrsta fœrði oss kirkjan,
fagrar menntir studdi við.
Fornum bókum hélt til haga,
hlúði að sjúkum, veitti lið
þeim, sem vildu fólkið frœða.
Flutti í landið bókasmíð.
Þýddi rit ó þjóðartungu,
þrykkti bœkur, kenndi lýð.
Gleymist oft að greina í sögum
gagnleg verk í kyrrþey unnin.
Flestar eru síður setnar
svikum, prettum, undirferli.
Gína klerka glöp við augum.
Gleymast tœpast mistök, syndir.
Aftur minna minnst ó verkin
mörgu unnin þjóðar gagni.
Því margt af því, sem þykir sjólfsagt,
þakka eigum boðun Krists.
Aukin mannúð, aukin þekking,
allt er þaðan komið fyrst.
Þetta sýnir saga landsins,
það sjóum vér vel.
Drottins hendur hrjóðra styrktu
hjörtu og þel.
En hvað um oss í heimi breyttum?
Hvað um oss með nýja hœtti?
Hvað um oss, sem erum núna
íbúar hér?
Prédikun
(Um þœr kringumstœður, sem fyrir
hendi eru.)
Lokaorð III. hluta
Doxologia
í dag, eins og aðra daga.
í ár, eins og önnur ár.
Þá stund, sem að núna stendur,
og hana, er að höndum fer.
Þá daga, sem eigum vér eftir.
Þcer vikur, þá mánuði, þau ar.
Já, allt þar til lifið endar
og dauðinn ber oss í burt.
122