Kirkjuritið - 01.09.1974, Side 39
þœttir um BIBLlUNA
W. A. VISSER'T HOOFT:
Brauðið brotið
Formáli að bókinni „Multiplying the Loaves“
þessi fjallar um notkun Biblíunn-
Qr' °g þá má spyrja hvort hún sé þá
að verja tapaðan málstað?
,ar9t virðist benda til þess að nú
Se þýðing Bibl iunnar minnkandi fyrir
Pjóðfélagið, fjölskylduna og einstakl-
In9inn og hún sé á góðri leið með að
^e|ða að virðulegum fornminjum.
yrir einni öld sagði kunnur franskur
9a9nrýnandi um Bretland að það vœri
" 'blíuland." í dag myndi engum
? ra ' Fug að segja svo um Bretland
ne nokkurt annað land. Það þarf að
® kja Biblíuna til að skilja list Raf-
ae s eða Rembrandts, en varla er þörf
a^að vera heima í Ritningunni til að
i.rnast til botns t nútímalist. Einnig er
nn gamli daglegi Biblíulestur að
s,estu aflagður. Það virðist því sem
ef^Pu',e99Íendur framtíðarinnar hafi
ni a að líta ekki á Biblíuna sem
Þpistöðuafl [ nýjum heimi.
risu SQ®a Biblmnnar er saga upp-
^e9ar rödd hen nar hefur virzt
ta|° nu® hefur hún aftur og aftur
nokk ^ra^tn Þetta hef ég séð gerast
m;ii.r,Urn s'nnum. Meðan árekstrarnir
n 11 hi
ki
r^iunna
lns national sósíalíska ríkis og
r stóðu yfir í Þýzkalandi átti
ég þess kost að sitja lands- og héraðs-
fundi, þar sem kirkjumenn leituðu
í Biblíuna eftir krafti og leiðsögn svo
þeir mœttu standa stöðugir gegn
heiðinni hugmyndafrœði. Það sama
varð uppi á teningnum hjá Alkirkju-
ráðinu ! síðari heimsstyrjöldinni er
stríðsfangar spurðu miklu meira eftir
Bibllum en vœnzt hafði verið. Og nú
hin síðari ár hefur mátt sjá mjög at-
hyglisverða endurnýjung Biblíuþýð-
inga og áhuga á Biblíulestri og Biblíu-
námi í rómversk-kaþólsku kirkjunni.
Bók þessi lýsir því með mörgum
fleiri dœmum, hvernig Ritningin er t
raun og veru uppgötvuð aftur og aft-
ur og notuð. Það kennir oss að beina
athyglinni að því, hversu hún hefur
öflug áhrif um allan heim með nýj-
um hœtti fremur en að kvarta yfir
síminnkandi hefðbundinni notkun
hennar í dag. Kirkjudeildir, söfnuðir
og kirkjufólk finna hér margar hug-
myndir, hvetjandi til margs háttar
þátttöku í þeirri hreyfingu, sem beinir
orði Guðs af myndugleik til hjarta og
samvizku nútímamannsins.
Jóhannes Tómasson þýddi.
229