Kirkjuritið - 01.09.1974, Qupperneq 90

ÞÁTTUR UM GUÐFRÆÐI
ARTICULI CHRISTIANAE DOCTRINAE
Df kenningu Lúthers um sakramentin
Úrdráttur unninn úr bók eftir Paul Althaus um guSfrœði Lúthers,
„Die Theologie Martin Luthers". StuSzt var viS enska þýSingu bókarinnar.
SAKRAMENTI
Skilningur Lúthers á sakramentunum
ákvarðast af samspili trúar mannsins
og fagnaðarerindisins, sem kemur frá
Guði. Guð mœtir manninum í orði
sínu. Maðurinn tekur við því með trú.
Samskipti Guðs og manns eru aðeins
hugsanleg, þegar orð fagnaðarerind-
isins er boðað og því er mœtt í trú.
SakramentiS og fagnaSarerindiS
Lúther segir, að fagnaðarerindið verði
að hafa tvo þœtti. I fyrsta lagi orð
fyrirheitisins og í öðru lagi táknrœna
athöfn. Til þess að hœgt sé að kalla
athöfnina sakramenti verður að vera
fyrir hendi innsetningarorð frá Gu 1
og eitthvert ytra tákn( þ. e. efni, fy^j
andi verknaðinum. Hjónavígsla
ferming eru athafnir, þar sem b *
vantar innsetningarorðin og
Bœnin hefur orð fyrirheitisins, en e
ert tákn eða efni. í þessum tilfe' u
er því ekki hœgt að tala um s
menti. Þetta verður einnig sagt
hið svokallaða yfirbótarsakram
Því verða með réttu aðeins tvö s°
akrö'
ent1’
kra-
ál'
menti í kirkjunni, skírn og kvöldm
tíð. Aðeins í þessum tveim athöfp ^
er hvort tveggja, innsetningarorð
tákn.
Höfuðefni sakramentisins er
fyrirheitisins. Án þess er sakrame
of1
nt'ð
<5
280