Kirkjuritið - 01.12.1977, Qupperneq 41

HARALDUR ÓLAFSSON, lektor:
KRISTNI 06
Staða kirkjunar í
nútímaþjóðfélagi
Formáii
|6g er hér birtist er engin venju-
Ég l ekt a stöðu kirkjunnar á íslandi.
una e' einskorða5 mig við Þjóðkirkj-
lúters?n me® hinar evangelisk-
te|ulenU fríkirkjur Þegar um er að ræða
^álfsöV^'111"15111' Um Þær ver®ur a!5
kirkiun9 ^ sama og um Þjóð-
ustu vjg hvaff varðar almenna þjón-
frarn ke Safna®arfolk °9 aðra. Eins og
9ð faraemUr ' ritgerðinni var ætlunin
0t i tö|uf irniklu nánar en hér er gert
reyndi ve9ar staðreyndir, en þegar á
°f tímaf ^1. ljÓst’ að slíkt var langtum
9agnieare, f svo Þv' yrðu gerð nokkur
Sern hérS tvrir Þessa ráðstefnu. Þa5,
er sagt er því eiginlega inn-
ÞJÓDLÍF
íslenzku
gangur að því hvað vert væri að rann-
saka og hvað yrði rannsakað í starf-
semi kirkjunnar. Þetta er fremur um-
ræðugrundvöllur en endanlegt svar.
Þegar um það er spurt hver sé staða
þjóðkirkjunnar íslenzku er væntanlega
átt við tvennt: annars vegar hvernig
tengslum hennar við rikisvaldið er
háttað, og hins vegar hve margir lands-
menn eru í henni og taka þátt í starf-
semi hennar á einhvern hátt. Margir
mundu telja, að atriði eins og kirkju-
sókn, þátttaka í altarisgöngum, áhugi
á safnaðarstarfi segi mest um áhuga
landsmanna á kirkjulegu starfi. Þetta
er auðvitað rétt svo langt sem það
nær. Það er mikils um vert fyrir kirkju-
279