Kirkjuritið - 01.12.1977, Síða 58

annara hjálpar- og heilbrigðisstofnana
næmi það ósmáum upphæðum. Ég
gæti rökstutt þessa fullyrðingu mína,
en meðan ég hefi ekki í höndum ná-
kvæmari upplýsingar en ég hefi nú,
þá læt ég það vera, enda eru þær töl-
ur, sem ég hefi reiknað út nú, að ég
held, alltof lágar.
Samkvæmt lögum skulu skilnaðar-
mál koma til kasta presta og er vitað
mál, að mörg skilnaðarmál fara ekki
lengra. Um það eru hins vegar ekki
til neinar beinar tölur, hve mörgum
skilnuðum prestar afstýra. Þá er ekki
heldur vitað nákvæmlega um hve marg-
ir það eru árlega, sem vegna fyrir-
greiðslu og sálgæslu presta sleppa
við að fara á hæli eða lenda í vand-
ræðum. Mér virðist að hér sé unnið
starf, sem engin leið er að meta hvorki
er varðar sparnað fyrir ríkissjóð né til
heilla almenningi. En það er um þetta
eins og margt annað: ég get ekki þent
á þetta starf með tilvitnun í þeinharðar
tölur eða skýrslur.
Ég hefði viljað fá langtum meira að
vita um þetta efni, enda tel ég það
hluta af þjónustu þeirri sem kirkjan
veitir: stofnunin þjóðkirkja tekur þetta
að sér, hvetur starfsmenn sína til að
sinna þessu, og reiknar það, sem part
af launuðu starfi þeirra.
Prestar koma líka, fremur en aðrar
stéttir embættismanna úr hópi allra
stétta, og þeir eru líka að hærri hundr-
aðshluta en aðrir embættismenn utan
af landi. Prestastéttin sem slík er því
fjölbreytileg að uppruna.
Þetta gerir starfsmenn kirkjunnar,
prestana, vel hæfa til þess að þjóna
fólki vítt og breitt um landsbyggðina.
Ég tel að það væri til eflingar sálgæzlu-
starfi presta, að fyrir lægju góðar upP'
lýsingar frá þeirra hendi um þennan
þátt starfsins. Slíkt sýndi í senn hvað
kirkjan gerir fyrir meðlimi sína og einS
hvaða einstök vandamál það einkunn
eru sem prestar fá að glíma við í þesS'
um þætti starfs síns.
Nákvæmar upplýsingar um þessi efn1
eru mjög mikils virði fyrir allar athuð'
anir á andlegu ásigkomulagi lands
manna. Þó verður að hafa í huga, a
hér er um feikilega viðkvæm mál a_
ræða, og varlegt er, að ganga ekki
of
langt í að birta slíkar skýrslur oP,n
berlega, enda verður að fara með a
slíkt sem trúnaðarmál.
Til umhugsunar í staS niðurstöðu
Þegar ég féllst á að ræða um eJs^
StaSa kirkjunnar í islensku þi^
hafði ég í huga, að athuga ýmsa Þ86
starfsemi og þjónuis
fór að athug*
að
kirkjulegrar
kirkjunnar. Þegar ég
viðfangsefnið kom brátt í Ijós,
hafði reist mér hurðarás um öxl,
til
vega á þeim tíma, sem ég eetlað'
verksins. Þessi úttekt er því með 0 ^
um hætti en ætlað var í upphafl’
0*U
til vill segir þetta meira um b ^
kirkjunnar í þjóðfélaginu en hi3
annað. Hún er sem sagt langtum
ari og margþættari en leikmenn 0
sér grein fyrir í fljótu bragði.
Hins vegar er auðvelt að Qera,^rjf,
ari grein fyrir starfi hennar oQ a n
um ef menn ætla sér til þess no
pán'
tíma. Ég held, að það væri vet1
verkefni að athuga þessa stofnun ^
ar en gert hefur verið til Þessa'^[)
jafnframt að reyna að átta sig a s
einstaklinganna gagnvart þessau
296