Kirkjuritið - 01.12.1977, Blaðsíða 67

Kirkjuritið - 01.12.1977, Blaðsíða 67
ÞÁTTUR UM GUÐFRÆÐI ARTICULI CHRISTIANAE DOCTRINAE C. H. DODD: Höfundur kristindómsins (The Founder of Christianity, Collins, Fontana Books 1972) Sr. Gunnar Björnsson sneri á íslensku 4- kafii Keniarinn Var9JeSamannfélagi samtíma síns, lDrÖQ?i|SUS Upphaílega kennari í trúar- aður m 09 s'öfræði. Hann var ávarp- af nán’urabbí" (meistar'), ekki aðeins Ur 0g 'aUfStu fylgismönnum sínum, held- un, sem°5rUrn’ ^ar me® töldum ýms- Nafpb0t Siaifir áttu rétt á sama titli. orQin |a |^essi var að vísu enn ekki til kenn' ' menntagráðu, er veitti rétt aipar) g U (en svo varð í lok fyrstu ' virgin n pótt hun væri aðeins notuð ^^ninqu9^^11'’ fél tlun ' ser vi®ur' °9 sem a viökomandi sem kennara. Sveina“ ' Ur eignaðist Jesús „læri- biýddu á var notaS um þá, sem 'n9u hansraFé'na °9 aðhylltust kenn- Jesús kennd'9 bVaé Var ^a® ^a’ sem ■ ^ar9t af k' 'r rat)bínar k' Var ^aS sama °9 aSr' bann Gami enndu' Eins °g Þeir, áleit ðuðiegg mia testamentið innihalda 'n erun. Hann gat vitnað í kenningar þess fullviss um að áheyr- endum hans væru þær kunnar: Guð er einn; hann er ,,herra himins og jarðar''1); hann er algóður („enginn er góður, nema einn, það er Guð“2) og almáttugur („allt er mögulegt fyrir Guði“3). Af því að hann er bæði góð- ur og máttugur, skal honum treyst. Af því að hann er herra og konungur, skal honum hlýtt. Hann er strangur í dómum, en einnig „auðugur af mis- kunn“, eins og Gamla testamentið kemst að orði. Ekkert af þessu myndi vel menntuðum gyðingi samtímans hafa komið ókunnuglega fyrir sjónir eða hann ekki geta samþykkt. Eins var um siðfræðina. Þar þyggði Jesús á alkunnum grundvelli .Hann gekk út frá öllu því, sem bezt var í Gamla testamentinu og rabbína-kenningu samtímans. Hann túlkaði lögmál Móse eins og aðrir rabbínar, en gagnrýndi 305
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.