Kirkjuritið - 01.12.1977, Qupperneq 67

ÞÁTTUR UM GUÐFRÆÐI
ARTICULI CHRISTIANAE DOCTRINAE
C. H. DODD:
Höfundur kristindómsins
(The Founder of Christianity, Collins, Fontana Books 1972)
Sr. Gunnar Björnsson sneri á íslensku
4- kafii
Keniarinn
Var9JeSamannfélagi samtíma síns,
lDrÖQ?i|SUS Upphaílega kennari í trúar-
aður m 09 s'öfræði. Hann var ávarp-
af nán’urabbí" (meistar'), ekki aðeins
Ur 0g 'aUfStu fylgismönnum sínum, held-
un, sem°5rUrn’ ^ar me® töldum ýms-
Nafpb0t Siaifir áttu rétt á sama titli.
orQin |a |^essi var að vísu enn ekki
til kenn' ' menntagráðu, er veitti rétt
aipar) g U (en svo varð í lok fyrstu
' virgin n pótt hun væri aðeins notuð
^^ninqu9^^11'’ fél tlun ' ser vi®ur'
°9 sem a viökomandi sem kennara.
Sveina“ ' Ur eignaðist Jesús „læri-
biýddu á var notaS um þá, sem
'n9u hansraFé'na °9 aðhylltust kenn-
Jesús kennd'9 bVaé Var ^a® ^a’ sem
■ ^ar9t af k'
'r rat)bínar k' Var ^aS sama °9 aSr'
bann Gami enndu' Eins °g Þeir, áleit
ðuðiegg mia testamentið innihalda
'n erun. Hann gat vitnað
í kenningar þess fullviss um að áheyr-
endum hans væru þær kunnar: Guð
er einn; hann er ,,herra himins og
jarðar''1); hann er algóður („enginn
er góður, nema einn, það er Guð“2)
og almáttugur („allt er mögulegt fyrir
Guði“3). Af því að hann er bæði góð-
ur og máttugur, skal honum treyst. Af
því að hann er herra og konungur,
skal honum hlýtt. Hann er strangur í
dómum, en einnig „auðugur af mis-
kunn“, eins og Gamla testamentið
kemst að orði. Ekkert af þessu myndi
vel menntuðum gyðingi samtímans
hafa komið ókunnuglega fyrir sjónir
eða hann ekki geta samþykkt. Eins
var um siðfræðina. Þar þyggði Jesús
á alkunnum grundvelli .Hann gekk út
frá öllu því, sem bezt var í Gamla
testamentinu og rabbína-kenningu
samtímans. Hann túlkaði lögmál Móse
eins og aðrir rabbínar, en gagnrýndi
305