Syrpa - 01.04.1917, Blaðsíða 9

SYRPA, 1. HEFTI 1917
7
Fótspor löngu látinna kynslóóa í McxíKó.
VIÐ og viS síðan Vesturheim-
ur fanst hafa ýmsir menn
komiS fram meS tilgátur um þaS
aS vagga mannkynsins hafi veriS *
í Vesturheími. Mjög gamlar forn-
menjar hafa fundist bæSi í NorS-
ur- og SuSur-Ameríku, en mjög
hefir menn greint á um þaS í
hyorum hlutanum mannabústaS-
ir hafi fyr veriS til. ÞaS virðist
nú næsta sennilegt að Mexikó-
dalurinn og héröðin næst viS
hann megi teljast heimkynni
fyrstu mannflokka, sem komu til
hins mikla vestræna meginlands
frá einhverjum óþektum frum-
heimkynnum, bjuggju þar öldum
saman og liSu svo skyndilega
undir lok. Mannflokkar þessir
létu eftir sig ævarandi menjar,
sem nú, eftir mörg þúsund ár,
eru gx-afnar upp úr jörSinni
smám saman, fyrir fólk þessarar
20. aldar til, aS athuga, fræSast
af og mynda sér getgátur um.
ÞaS er naumast of rnikiS sagt
aS fáir staSir á jörSinni séu aSrar
eins paradísir fyrir fornfræðinga
og þessi, AS vísu finst í hinum
eldri löndum heimsins gnægS
leifa eftir löngu útdauSar þjóSir,
en saga þeirra flestra er samt
sem áSur vel kunn. Fornmen-
jar, bæSi úr steini og málmi,högg-
letur og þrykt leirspjöld auka
sön'nunargildi hinnar rituðu sögu
og sögusagna. En hér er alt
öSru máli aS gegna. Hvað mörg
þúsund ár eru liSin síSan þjóS-
irnar, sem skildu eftir fornmen-
jarnar í Mexikó, voru uppi,er aS
eins unt að gizka á, eftir bend-
ingum þeim, sem finnast í ösku,
möl, mold, sandi, steini og brend-
um leir — og þó ekki meS neinni
nákvæmni. Enginn ritaSur staf-
ur er til, sem veiti nokkra fræSslu
um þær. Munnmælasögur eru
jafnvel fáar til, nema af þeim
þjóSum, sem þarna hafa búiS urn
síSast liSin tíu til tólf hundruS
ár. Alt þetta gjörir fornmenja-
rannsóknir í Mexikó enn þá
meira aSlaðandi, og þaS er ekki
undravert þótt til séu menn, sem
vilja verja beztu árum æfi sinn-
ar til þeirra.
MeSal þeirra, sem hafa variS
mörgum árum til fornmenjarann-
sókna í Mexikó, er prófessor einn
aS nafni IVilliam Niven. Hann
hefir aliS mestan sinn aldur í