Syrpa - 01.04.1917, Qupperneq 11

SYRPA, 1. HEFTI 1917.
9
smíSisgripum. Af því sem próf.
Niven hefir fundiS, dregur hann
þá ályktun, aS fyrstu íbúar dals-
ins hafi haft tvenns konar upp-
runa, kínverskan og egypzkan, og
aS þessir tveir ættflokkar hafi bú-
ið saman og blandast saman
þarna í dalnum. Þann flokkinn,
sem virSist vera yngri, hefir próf.
Niyen nefnt Atlantas. ÞaS,
hversu líkar margar myndir og
útskurSur þessa flokks, eru sams-
konar verkum forn-egypta, bend-
ir á hið ímyndaSa meginland, At-
lantis, sem frægt er í munnmæla-
sögum, hafi í raun og veru getað
verið til ; eSa aS Vesturheimur
hafi einhvern veginn veriS tengd-
ur við hinar álfurnar. Sumar
upphleyptar áletranir, sem finn-
ast í suSurhluta dalsins, eru svo
einkennilega líkar þess konar
letri frá Egiptalandi og Babýlon,
aS sterkar líkur yirSast vera fyr-
ir sameiginlegum uppruna þeirra.
Ymsir fræSimenn þykjast þess
fullvissir, aS Kínverjar hafi búið
í Ameríku fyrir mörgum þúsund-
um ára. SmíSisgripir og myndir
í kínverskum stíl, hafa fundist
svo margar, aS það getur naum-
ast veriS nokkur vafi á þessu
sambandi. Fornt kínverskt let-
ur hefir einnig fundist grafiS á
hluti, sem hafa náðst upp úr
borgarústum í San Juan Teoti-
hnacan, nálægt Mexikó dalnum;
°g próf. Carl Lennholz, hinn
nafnkunni ferSamaSur og vís-
indamaSur, hefir sýnt fram á í
bók sinni, ,,Hið óþekta Mexikó1',
aS sumir af frumbúa flokkunum í
hinum fjarlægu Sierra Madre
noti mörg kínversk orS, eSa af-
bakanir úr kínverskum orðum í
máli sínu, er hafa sömu merk-
ingu í máli þeirra og hinum, sem
þau eru upprunnin úr.
En hvaS sem uppruna þessara
tveggja flokka, sem bjuggu í Mexí-
kó-dalnum endur fyrir löngu, líS-
ur, er enginn vafi á því, hver af-
drif þeirra urSu. Þriggja feta
þykt lag af ösku og vikurkolum
Iiggur ofan á leifunum og segir
sína sögu um eyðileggingu af
náttúrunnar völdum. í öskulagi
þessu finnast leifar af mannabein-
um, er sýna aS íbúarnir sættu
sömu örlögum og íbúarnir í Her-
kúleanum og Pompey á Ítalíu.
Ofan á öskulaginu er moldar-
lag, sem hefir myndast smám
saman af rotnuSum jurtaleyfum,
og þar ofan á er aftur þaS, sem
kalla mætti aSra blaSsíSuna í
þessari bók náttúrunnar um liina
fornu manna bústaSi. Hér finn-
ast margir smíSisgripir, bæSi úr
steini og leir, sem allir eru betur
gerðir en hinir, sem finnast í því
fyrsta ; og bendir þaS á framfar-
ir í menningu, ef kalla má þaS
því nafni. Næg merki finnast,
sem sanna, aS þjóSin, sem skildi
eftir þessar menjar um tilveru
sína, hefir farist í flóSi; bæSi möl
og sandur sýna, uS vatn hefir
leikiS um lagiS milli þeirra og
efsta lagsins. Vegna skorts á bet-
2