Syrpa - 01.04.1917, Page 35

SYRPA, 1. HEFTI 1917.
33
yfirgáfu kletta sína og voguSu
sér út á hafiS í öðrum fornfáleg-
um báti. SíSar meir, ef rúss-
nesku hermennirnir koma ekki,
er gert ráó fyrir aS flytja alla
dýrgripina til Aþenuborgar.
Mjög eftirtektarvert er þaS
hvaSa augum munkarnir líta á
Bandaríkin. í ritgerS nokkurri
eftir Bandaríkjamann, sem heitir
Sleason P. Lazarre, sem ýmis-
legt í þessari grein er tekiS eftir,
er viSræSa, sem hann átti viS
ábótann í Wadopedi-klaustrinu,
sem er eitt af þeim stærstu. Tal-
iS barst aS Ameríku, og fórust
ábótanunum orS á þessa leiS :
;‘ÞaS virSist sem aS velgengni
og vandræSi, þaS góSa og þaS
illa, séu æfinlega í mjög stórum
mæli í Ameríku ; og þaó hve alt
er þar stórfenglegt knýr okkur
til að dást aó Ameríku. Banda-
ríkin líkjast aS þessu leyti frum-
skógum hitabeltisins þar sem
nærandi brauóaldin og eitur-
jurtir vaxa hliS viS hliS en meS
jafnmiklu gróSrarmagni."
Munkarnir óttast ekki ófriSinn
mikla, sem nú geysar yfir Ev-
rópu. Þeir hræSast ekkert þá
tilhugsun aS þeir sjálfir geti kom-
ist í hættu. Þeirra eina ósk er
aS vernda dýrgripi kirkjunnar.
Þeir óttast aS eins þaS aó eitt-
livað af þeim lendi í höndum
manna, sem hafa aSra trú en
þeir sjálfir, og þaS er þessi
hræSsla sem liggur eins og mara
á þessari klaustraborg,
3