Syrpa - 01.08.1920, Qupperneq 32

254
SYRPA
þykjast sannað hafa**) acS frú Vilborg væri “Einarsdóttir”,
þvert ofan í tvo beztu annála þeirra tíma (Gottskálksannál og
Flateyjarannál), sem segja “frú Vilborgu SigurSardóttur” hafa
látist 1343, — og þvert ofan í !þann staíS í Sturlungasögu, sem
beint skýrir mál 'þetta og hér átSr er vitnaS til, um utanför SigurtS-
ar sela og Kolfinnu Þórvaldsdóttur 1 253.
Eg skal nú ekki, í þetta sinn, fara 'frekar út í atS reyna að
sanna ætterni séra Sölva Brandssonar né Sölva Arngrímssonar
(bréf 1429) ; en acSeins geta þess, að Sölvi Arngrímsson er ekki
talinn í skiptabréfinu eptir Arngrím ÞórSarson á MarÖargnúpi,
á meSal barna þess Arngríms, heldr aSeins þau: Hrafn, Ólöf og
Ingibjörg, börn Arngríms og Steinunnar Hrafnsdóttur (Bótólfs-
sonar) ( I. F. 111,480.—(481. b!s.). Því er ekki líklegt aS Sölvi
þessi hafi veriS sonr Arngríms á MarSargnúpi, sem dó “á langa-
föstu” 1 392, þar sem skiptabréfiÖ er ekki ritaS fyr en 29. jan.
1393. ÞaS er þó ekki ómögulegt aS Sölvi gæti veriÖ fæddr
eptir 29. jan. á árinu 1393, þótt hann væri sonr MarSargnúps-
Arngríms, ---- hafi Arngrímr ekki látist ifyr en á sííSustu langa-
föstudögunum (litlu fyrir páska) I 392. En væri svo, sem nöfn-
in óneitanlega benda til, þá er BólstaSahlíSarættin áframhald af
Oddaverjaætt og AurgySlinga í beinan karllegg til “Tlhorlaciusar-
**) SítSast í ‘ættum SkagfirtSing-a 1910’, bls. 417, telr Pétr Zophoníasson frú
Vilborgu “ElnarHdöttur”, eins og eblilegt er og hinir hafa átSr gert á undan ■
honum sítSan á dögum Odds biskups og Brynjólfs biskups, af því þeir gættu
þess ekki, at5 þau SigurtSur “seli” og Kolfinna Þórvaldsdóttir (VatnsfirtS-
ings), sem fór (strauk) metS honum utan (úr Dýrafirt5i) vorits 1253 “fyrir
utan frændarátS” (Sturl. 3, II, 185) — hljóta atS vera foreldrar þeirrar frú
Vilborgar SigurÖardóttur, sem deyr 1343, og atS Vilborg þessi er: “frú Vil-
borg” sú, sem nefnd er í Grundarbréfi frá 23. okt. 1395 (í. jP. III, 605. bls.),
þótt hún sé þar ekki fetSrut5. En þar sézt at5 hún hefir hlotib at5 vera kona
Eiríks riddara (hertoga?) Sveinbjarnarsonar, mót5ir Einars á Grund, föt5ur
Bjarnar Jórsalafara. Og Sigurt5ur seli er enginn annar en SigurtSur Sel-
tjörn, Sighvatssonar ins autSga, Höskuldssonar, líklegast HaflitSasonar,
Ásgrímssonar, I>órt5arsonar, HaflitSasonár, Mássonar (Sturl. 3, I, 53, 494). —
Einar Þórvaldsson í Vatnsfirt5i mun þó hafa átt eina laundóttur, ÁlflieltSi
at5 nafni, og mun hún vera kona I>órleifs haga, Eyvindarsonar (Skálholts^
ártítSaskrá: Árt. 73. bls.). Synir þeirra hafa þeir at5 líkindum veritS: Einar
og Snorri Þórleifssynir, er koma vit5 skjal á Snæfellsnesi um 1350, er snert-
ir Sturlunga, er þar voru þá . (í. F. II., 850). Þeir voru leikmenn.
En Snorri prestr kyngir (d. 1376) hefir veritS sonr Þórleifs (d. 1348),
Markússonar, (Gunnarssonar, er kemr vit5 Lambkárs-skrá 1263 (ekki ‘1245’)
— Markússonar á Melum. En Lambkárr sá, 'sem hér getr, var brótSir Vig-
fúsar og Halls Gunnsteinssona, Hallssonar prests, Gunnstelnssonar.)
S. D.