Syrpa - 01.08.1920, Blaðsíða 48

270
S YRP A
Fyrstu tvær til þrjár mílurnar mætti draga upp grjót og
mold meS stálvírsstrengjum sem gjört er í djúpum námum, en
þegar dýpra væri komiS en þaS mundu jafnvel hinir sterkustu
stengir slitna af sínum eigin þunga. Eina úrræSiS væri aS hafa
lyftivélar á hverjum tveimur mílum,
Enn þá kæmi annaS til greina og þaS er hraSi lyftivél-
anna. Mesti hraSi lyftivéla nú er um tíu fet á sekúndunni,
MeS þeim hraSa þyrfti hér um bil þrjár vikur til þess aS kom-
ast niSur í miSja jörSina og meS töfinni, sem hlytist af aS
stanza viS hverja stöS, á liverjum tveimur mílum, þyrfti nærri
tvo mánuSi til ferSarinnar.
Ur þessu mætti ráSa meS því aS hafa járnbraut sem lægi í
skrúfubaugum innan í göngunum. En til þess aS hægt væri aS
byggja járnbraut innan í þeim yrSu þau aS vera að minsta
kosti þúsund feta víS,
Enginn efi er á því aS margt fémætt mundi finnast svona
langt niSur í jörSinni og stórkostlegar orkulindir mundu opnast,
AS líkindum fyndust kynstur af gulli, demöntum og öðrum gim-
steinum.
Því nær sem dragi miSdepli jarSarinnar, því léttari yrSu
allir hlutir, bæSi menn og vélar. Þannig yrðu hlutirnir næstum
helmingi léttari, þegar miSja vegu væri komiS niSur, en þeir
eru á yfirborSi jarSarinnar, og þegar komiS væri alveg inn aS
miSdeplinum, hefSu þeir alls enga þyngd. Járnbrautarvögn-
unum yrSi aS halda á teinunum meS rafsegulafli, og farþegjar
yrSu aS binda sig viS sætin til þess aS losna ekki viS þau og
svífa í lausu lofti.
Um leiS og lestin- færi fram hjá miSdeplinum yrSi hún aS
snúast viS, því aS þyndarlögmáliS byrjaSi óSara að verka í
gagnstæSa átt og maSur vissi ekki fyrri til en maSur stæSi á
höfði.
Hjá þessum óþægindum mætti komast meS því að hafa
sæti bæSi á gólfi og í loftinu á vögnunum og hjól á þeim bæSi
aS ofan og neSan. Þannig gæti lestin snúist viS af sjálfri sér
um leiS og þyndarlögmáliS skifti stefnu sinni,