Syrpa - 01.01.1922, Qupperneq 33

SYRPA
31
ur. Og skal eg geyma það bréf ásamt öðru, sem þú átt
hér, þangað til systursonur þinn kemur hingað. Skal eg
þá afhenda honum það alt og segja honum, hver þinn síð-
asti vilji hafi verið. — En sjálfur vil eg enga hugmynd hafa
um það, hvar fjársjóðurinn er falinn, að öðru leyti en því,
að hann sé grafinn í jörðu einhverstaðar á Rauðárbakkan-
um nálægt gistihúsi því, er þú áttir heima í, á meðan þú
dvaldir í Fort Garry í Canada. — Um þetta vil eg ekkert
nákvæmara vita, svo eg hafi engar áhyggjur út af því, og að
eg leiðist ekki út í freistingar í sambandi við það.”
(petta sagði eg honum eins alúðlega og blíðlega og mér
var mögulegt, og eg klappaði á hönd hans um leið. En í
raun og veru hugsaði eg með sjálfum mér, að þessi saga
hans væri einungis óráð og draumórar, og vildi eg losast við
að hlýða á langa og þreytandi lýsing á stöðvum þeim, þar
sem þessi fjársjóður átti að vera fólginn. —En nú þykir mér
mjög fyrir því, að hafa bkki gjört sem hann bað og skrifað
niður á frönsku allar þær upplýsingar, sem hann vildi í té
láta þetta áhræandi. pví skeð getur, að hann hafi verið með
fullu ráði, þegar hann sagði mér frá þessu, og þá var saga
hans að sjálfsögðu sönn í öllum atriðum).
“Vel og gott”, sagði hann eftir að hafa horft á mig
nokkur augnablik; “það skal þá vera eins og þú vilt. Eg
skal skrifa um þetta atriði á íslenzku og lýsa stöðvunum,
þar sem fjársjóðurinn er falinn.”
Dtxginn þar á eftir (9. Apr.) sat hann uppi í rúminu alt
að því hálfa aðra klukkustund og skrifaði með hvíldum.—pað
voru síðustu orðin, sem hann ritaði. Hann rétti mér penn-
ann og blekið og sagðist hafa orðið að hætta í miðju kafi,
en kvaðst ætla að Ijúka við það næsta dag. pað mátti
heita, að hann reisti aldrei höfuðið frá koddanum eftir það.
En hann var samt enn þá nokkuð málhress með köflum og
gat talað við mig stund og stund í senn.
pann 10. aprílmánaðar kom Faðir Henri (ábótinn, sem
pá var) inn til hans í fyrsta sinni, og bað hann að segja sér
hvað skip það hefði heitið, sem hann var síðast á, og sem
sökk á Hudsons-flóanum, hvað eigendur skipsins hétu, hvar
þeir ætti heima, hvað skipstjórinn hefði heitið, og hvað marg-
ir' af skipshöfninni hefðu komist lífs af á land. Og um
margt fleira spurði hann. Svaraði herra Berg því öllu
fljótt og skilmerkilega, (en var þó mjög þungt haldinn þann
dag), og hann gat þess um leið, að líkar spurningar hefðu
verið lagðar fyrir sig, haustið áður, af umboðsmanni Hud-
sonsflóa-félagsins í York Factory. — Faðir Henri slaúfaði