Vekjarinn - 01.10.1904, Síða 10

10
triíarmanni?" Þá sagði hann: „Jeg get ekki skii-
ið, hvaðan Kain fjekk konu sína?“ „Jæja", sagði
jeg, „er það virkilega það, sem þjer eigið Örðugast
með?“ „Já, það er nú hnúturinn", sagði hann.
Jeg spurði þá: „Er það nú það, í alvöru að tala,
sem aftrar yður frá að verða kristinn maður,' að
þjer vitið ekki, hvaðan Kain fjekk konu sína?“
Hann kvað já við því. Þá sagði jeg við hann:
„Ef jeg nú gæti sagt yður, hvaðan Kain fjekk konu
sína, viljið þjer þá verða kristinn?" „Ó, néi“,
svaraði hann „ekki vil jeg nú beinlínis lofa þvi“.
„En þjer sögðuð þó við mig, að það væri oi'-
sökin til þess, að þjer gjörðust. ekki kristinn maðúr?"
En hann hjelt áfram að segja, að hann vildi engu
lofa, en síðar lcomst jeg að því, að kona Kaihs'var
ekki orsökin, lieldur amtars manns kona. '
Ef þú ert vantrúarmaður, þá ættirðu áð spyrja
sjálfan þig: „Hvernig er iíferni mitt? Er það
eins og það á að vera?“
Fimta orsökin, er viótspyrna gegn heilögum' anda.
Andi Guðs heflr áhrif á hjörtu manna til aðknýja
þau til að veita Kristi viðtöku; en menn eru ékki
allt af fúsir til að verða fyrir aðhlátri sakir þess,;
að þeir veita frelsaranum viðtökur. Hver verða þá
leikslokin ? Andi Quðs yfirgefur 'þá, myrkrið dettur á
og þeir sökkva í djúp efa og vantrúar.
Ef þú vilt kynna þjer undanfarið líf vantrúar-
manna, þá muntu flnna, að allur þorri slíkra manna
hefir á sínum tíma orðið sannfærðuj-úm syndj- en