Vekjarinn - 01.10.1904, Qupperneq 22
22
til mín aptur með andlitið ljómandi af fögnuði.
„Torrey, jeg hefi fengið svona líka gott brjef frá
honum bróður mínum. Hann segir: „Elsku systir!
Jeg er orðinn kristinn maður. Það gjörðist með
þeim hætti, að jeg ias bibiiuna til hlýtar (hann
hefði sannarlega átt að lesa hana., áður en hann
hjelt fyrirlestrana gegn henni), og sú rannsókn hefir
sannfært mig um, að hún er Guðs orð“. —
Þjer menn og konur, sem orð min heyrið, einhver
af yður ereftil vill hneygður til vantrúar eða efasemda.
Jeg vil þá spyrja: hver af yður ætli sje þá nógu skyn-
samui- til þess, að varpa fríhyggjunni og vantrúnni fyr-
ir borð í dag? Það eru næsta. margir af yður, sem ekki
kallið yður vantrúai menn, en eruð það þó í verkinu og
reyndinni. Þjer segið, að þjer trúið biblíunni, og trúið
þvi, að Jesús sje Kristur, sonur Guðs; en viljið samt
ekki veita honum viðtöku og játa, að hann sje frelsari
yðar. En með þeim hætti eruð þjer jafnt vantrúar-
menn og þeir, sem kalla upp með það á fyrirlestrar-
pallinum eða í kennarastóinum fyrirfjölda áheyrenda.
Vantrúin hefir ekkert til síns ágætis, hvorki fyrir
þetta líf, sem nú ei', nje heldur hið t.ilkomanda. Stað-
hæfingar hennar eru staðleysa. Ef þú vilt öðiast Sanna
gleði, frið og fögnuð hjer í lífi og annars heims í eilífð-
inni, þá byrjaðu á því, að gefa gætur að lögmáli Drottins,
veita Jesú viðtöku sem frelsaraþínum, gefa þig honum
allan og óskiptan, og játa hann opinberlega fyrir
heiminum. Amen.
-___■ - v