Vekjarinn - 01.10.1904, Side 39
39
Hólmi ‘2. apríl 1910.
Kæra Margrjet!
Þú heldur víst að jeg sje einföld, ef þú hefir
bfiizt við að jeg gengi í gildruna.
Heri'a Grimi Björnssyni hefir reyndar tekizt
allvel að varpa yfir sig hræsniskáþunni í brjefinu,
sem þú sendir mjer, enda hafði hann dágóða fyrir-
mynd, þár sem maðurinn þinn var. En segja máttu
honum samt, að jeg hafi ekki bitið á agnið, og eins
hitt, að honum mundi heppilegra að eignast sjálfuv
trUartilfinningar áður en hann fer að hafa þær að
verzlunarvöru.
Jeg hefði ekki trúað þjer til þess, Margrjet, að
Þú vildir taka þátt í öðru eins í áðabruggi; þú mátt
vera orðin meir en lítið breytt. IJú hyggzt að geta
þjónáð bæði Guði og heiminum, en hvað er orðið
um fyrri trúaráhuga þinn? — Guð hjálpi þjer, að
þú megir sjá, hvernig komið er. Jeg bið enn fyrir
Þjer og er þrátt fyrir ailt þín einlæg vinstúlka.
María Magnúsdóttir.
Reykjavík 16. apríl 1910.
Góði vinur!
Jeg get ekki stillt mig um að senda þjer, trú-
maður góður, brjef, sem konan mín er nýbúin að
fá frá dyggða-kvendinu, sem þú dáist mest að.
Þú sjerð á því, að blessuð „Guðs börnin" geta tor-