Nýjar kvöldvökur - 01.01.1937, Side 38

32
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
aði fyrir allt það, sem konan hans átti að
borða og drekka í framtíðinni.
Hann pantaði 60 leigubíla til brúð-
kaupsins, því að það átti nú að vera af
betri endanum, og borgaði 5 króna
keyrslugjald fyrir hvern þeirra, og á
Grand Hótel pantaði hann brúðkaups-
miðdagsverð handa 60 manns — gerið
þér svo vel, 6789 krónur.
Honum veittist einna erfiðast að ákveða
sig með, hvað hann ætti að gefa konunni
sinni í morgungjöf. Hann hljóp frá Heró-
des til Pílatusar og skoðaði allt milli
himins og jarðar, unz hann að lokum tók
þá ákvörðun að fara með henni í þriggja
mánaða Miðjarðarhafsferð öll 30 árin,
sem þau myndu verða gift, og það fannst
honum hlyti að vera fyrirmannleg gjöf
og honum vel sæmandi. Þetta urðu 32.800
krónur.
Þá stóð nú aðeins eftir að ráðstafa lík-
kistu og jarðarför konunnar, og svo....
En samt voru ennþá peningar afgangs.
„Ef til vill eigriumst við börn — ,nei,
ekki börn, en einn krakka væri annars
nógu gaman að eiga. .. .“
Og nú hóf hann göngu sína á ný. Auð-
vitað átti að sjá barni hans allan far-
borða. Hann gleymdi ekki einu sinni
skólabókunum og snotru frímerkja-al-
búmi handa stráknum. Og auðvitað varð
hann að fá heiðarlega útför.
Að lokum hafði nú Eusebíus „ráðstaf-
að og niðurraðað“ milljón sinni rækilega.
Nú gat hann á ný sofið rólega á nóttunni
og áhyggjulaust, án þess að vera að brjóta
heilann um fjármál sín, og án þess að
óttast að stoíið yrði frá honum. Hann
hafði nú séð tryggilega fyrir framtíð
sinni og þeirra sem hann bar og myndi
bera ábyrgð á. Allt hafði hann munað,
og engu gleymt. Ég held nú það....
Jú, .eitt var það nú samt: Arfleiðslu-
skráin.
Viku eftir afmæli sitt hvarf hann
skyndilega og rólega yfir í annan heim,
þar sem sagt er, að aðrir sjái um skipu-
lag og niðurröðun. Og þar eð engin arf-
leiðsluskrá fannst eftir hann, urðu allir
þeir erfingjar hans, er hann hafði gert
kaupin við — frá líkkistusmiðnum til
saumakonunnar, er einhverntíma hefði
átt að sauma brúðarkjól konunnar hans.
Skotasögur.
Skoti nokkur hélt, að bezta ráðið, til
þess að spara saman peninga fyrir sum-
arfríið, væri það, að láta 1 penny í aura-
baukinn, í hvert skipti, sem hann kyssti
konuna sína. Þetta gerði hann líka reglu-
lega, þangað til fríið kom. Þá opnaði hann
aurabaukinn, og út ultu — ekki aðeins
pennypeningar, — heldur líka shillings
og ennþá stærri peningar. Hann varð al-
veg forviða, og bað konu sína um skýr-
ingu á þessu.
— Jú, Jack — sagði hún, — það eru nú
til allrar hamingju ekki allir eins nízkir
og þú.
Skoti nokkur bað einu sinni ungrar
stúlku, en fékk hryggbrot.
— Ég get ekki gifzt þér, sagði húnr
vegna þess, að ég elska þig ekki, en ég
skal vera þér sem systir. —
— Ágætt! sagði Skotinn. En hvað held-
urðu að hvort okkar fái mikið, þegar fað-
ir þinn deyr?
Frú Mac Intoddle þvoði fötin hans
Jimmy litla, en þau hlupu svo mikið, að
hann komst ekki í þau. Svo þvoði móðir-
in Jimmy litla líka og þá voru fötin mátu-
leg.