Nýjar kvöldvökur - 01.01.1937, Blaðsíða 8

Nýjar kvöldvökur - 01.01.1937, Blaðsíða 8
NYJAR KVOLDVOKUR II. Það er komin nótt. Sjórinn er spegil- sléttur, en Reiersen skipstjóri situr enn- þá og er að hugsa um liðna daga og allar stúlkurnar, sem hann þekkti þá. Það höfðu verið álitlegustu stúlkurnar í öllum Voginum. Fyrsta árið var það sérstaklega ein, sem hann kærði sig um. Hún var dökk- hærð, með kolsvört augu. Hann hafði sézt með þessu nýfermda telpukríli á öllum tímum sólarhringsins, bæði á nóttunni og snemma á morgnana. En þegar leið að því að hann héldi burt, fór allt út um þúfur. Þá hætti Reiersen að dansa við hana, en tók í þess stað sam- an við feita fiskitelpu frá Ytravogi. Hún hét Elín Helena og hafði snjóhvítar tenn- ur og djúpa spékoppa í kinnunum. Já, Elín Helena. Það hafði nú verið stúlka, sem vert var um að tala. Hann var hrifinn af henni heilt ár og því var fleygt, að loksins væri hann geng- inn í snöruna. Reiersen genginn í snöruna! Nei. Þeir sem héldu það, þekktu nú ekki hann Rei- ersen. En hvað sem því leið, þá eyðilagði hann algerlega trúlofun Elínar Helenu og smiðsins í Voginum. Það gekk meira að segja svo langt, að hann gat óátalinn kall- að hana elskuna sína í allra áheyrn. Árið eftir, þegar Reiersen kom í Vog- inn, hafði hann káetuna fulla af allskonar erlendum varningi; allt frá mjöli og kaffi, að lérefti og ullardúkum og jafnvel skrauthringum og vettlingum úr Kanava- garni. Þá var nú heldur glatt á hjalla. Þeim dögum myndi hann aldrei gleyma. Það hafði, bókstaflega sagt, verið verzlun í „Sjöstjörnunni“, og við það varð Reier- sen ennþá voldugri. Hann borgaði leigu fyrir fiskreitina og vinnulaun með vörun- um og margan hálsklútinn og brjóstnæl- una gaf hann stúlkunum. Elín Helena varð að gera sér það að góðu. Það var gagnslaust að eiga í erjum við Reiersen. En Elín Helena komst heldur ekki und- an örlögum sínum. Það var sama hvað eftirlát hún var, hún gat ekki til lengdar staðið Jakobínu á sporði, fjöruga telpu- trippinu, sem þurrkaði fiskinn hans Reier- sens. Hvers vegna átti líka annar eins maður og Reiersen á „Sjöstjörnunni“ að taka bara hana Elínu Helenu og láta þar við sitja? Þegar „plattað“ var um haustið, var Jakobína alein í lestinni og fékk „snaps“ hjá skipstjóranum, og þegar hún fór af skútunni um kvöldið, skipaði hann tveimur hásetum að róa með hana í land. Þetta, að vera í lestinni var nú í raun og veru það sama og vera í káetunni og í þorpinu hét það að platta, að stafla fisk- inum í lestina. Þar með var allt búið að vera milli Rei- ersens og Elínar Helenu. Faðir hennar, hann Jens Olsen, kreppti hnefana framan í Reiersen og kom með óþægilegar spurningar, en Reiersen var enginn aukvisi í þá daga, svo hann kreppti hnefann á móti og sagði: Þú getur slegið mig ef þú vilt, Jens 01- sen, en þá skalt þú líka fá að kynnast skipstjóranum á „Sjöstjörnunni11. En til 'lengdar gat Jabobína ekki held- ur haldið hinu hvikula hjarta Reiersens skipstjóra. Einu sinni, kyrrláta og þögula nótt, eins og núna, gekk hann aftur og fram um þilfar skútunnar. Þá heyrði hann árahljóð í fjarska. í bátnum var stúlka á heimleið frá því að ganga varp í hólmunum úti á Voginum. Halló, þú þarna! hrópaði Reiersen. Hún lagði upp árarnir og hlustaði. Komdu hingað að skipshliðinni, stúlka mín, sagði hann. Það er ekki elskan skipstjórans, sem hann er að tala við, svaraði hún.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.