Blanda - 01.01.1936, Page 47

4i
hafa (sbr. bls. 351). En þetta mun ekki vera rétt.
RandíÖur hefur veri'Ö barn þeirra hjóna, Bjama og
Margrétar Ólafsdóttur. í Alþingisdómi frá 1572 er
skírskota'ð til vitnisburðar eins manns, er borinn var
fram í dóminn. í vottorðinu segir, að Margrét Ólafs-
dóttir hafi gefið Randíði „dóttnr sinni“ jörðina Arn-
dísarstaði í Bárðardal „til kvonarxn\mda.r“ (Alþb. I.
Ef vottorð þetta greinir rétt, sem ætla má,
þá er ekki um að villast, enda bendir gjöf Margrét-
ar til þess, að Randíður hafi verið dóttir hennar.
Eins og í þættinum segir (bls. 371), var Randíði
dæmt undanfæri með tylftareiði, og sá eiður var unn-
>nn (sbr. bls. 375). Nánari greinargerð um þetta
er í vottorði einu, útgefnu 24. ágúst 1574 af Þor-
steini presti Gunnasyni, þá 74 ára gömlum (Alþb.
R 363—364). Hann ætti því að vera fæddur árið
^SOO. Á uppvaxtarárum hans hefur þvi verið kostur
margra manna, sem mundu þá Ólaf biskup Rögn-
valdsson, þau Hvassafellshjón, Hrafn lögmann
Rrandsson og aðra, sem við stórmæli þessi öll voru
riðnir. Þorsteinn prestur segist heyrt hafa sér eldri
meun það segja og samsaga að því verða, að Randíð-
ur hefði svarið fullan bókareið fyrir legorðssökina
°g__með henni ellefu konur fyrir Hrafni lögmanni
a Öngulstaðaþingi x Eyjafirði. Hefur þessi eiður
verið unninn skömmu eftir Alþingi 1481.
Um æfi Randíðar eftir eiðvinninguna eru til nokkr-
ar upplýsingar framar þeim, sem i þættinum segir2).
I Alþingisdómi frá 1572 (Alþb. L m) segir, eins
°g fyrr er vikið að, að Margrét Ólafsdóttir. móðir
Randíðar, hafi gefið henni Arndisarstaði „til kvon-
2) Espólín, s. st., telur hana hafa dáið í Skálholti. En
greinir annars ekkert um æfi hennar eftir að Hvassafells-
málum lauk eða ætt frá henni.