Eimreiðin - 01.04.1925, Qupperneq 9

E'MREIÐ1N
NÝNORSKT MÁL 00 MENNING
105
9a hann út háðblaðið »Andhrímni« með Henrik Ibsen og
öbrandsdælingnum Botten-Hansen. En mest var tekið eftir
e abréfum hans til »Drammens Tidende«. Þóttu þau afbrigða
f emhleg og sérstæð. En stíll Vinjes var þó ójafn og lítt sér-
ean>legur, danskan blönduð mállýzku og eins og köflótt flík.
Vln)e hafði um þetta leyti ekki mikla trú á þjóðinni norsku.
Hann
Serði gys að brestum hennar, en sá fátt það, sem gott
ht'ð^ ^ana’ fylödi honum alla æfi, að ekki gat hann
^ a neitt, hlut, mann eða málefni, án þess að skoða rang-
Verfuna og gera hana broslega. Olli þetta honum óvinsælda,
n beir sem bezt þektu hann, vissu að hann var valmenni,
n °9 góður vinur og alvarlega hugsandi.
u Serðust merkir atburðir í mentalífi Norðmanna. Þjóð-
,°9Ur voru skráðar af mikilli snild, bændarómantíkin komst
^ Sleyming með fyrstu bændasögum Björnsons, og Asen gaf
qj malfræði sína og orðabók. Vinje kyntist hugsjónamanninum
d ^ sem var hrifinn af boðskap Grundtvigs, jötunsins
"a> sem vakti trúna á þá viðreisn þjóðanna, sem koma
^ U1 með kristilegri og þjóðlegri uppfræðslu og vakningu
^®ndanna. Og varð nú hvorttveggja í senn: trú Vinjes á
fa^n<^Urna norsku jókst — og hann kyntist máli því, sem hann
^ n> að honum hæfði og hann gat skrifað, svo að vel væri.
0r^nn Varpaði nú fyrir borð öllum hugsunum um auð og met-
°9 tók að gefa út blaðið »Dölen«, sem ef til vill er bezt
Va^ a °9 merkasta blaðið, sem út hefur komið í Noregi. Það
nejt an^ Vinje var þá fertugur og hafði enn ekki ritað
bví, sem gerði hann víðfrægan ritsnilling
og ekki
seni ,^ann orf neiff af t>eirn kvæðum sínum, er sýna hann
j e'ff hið allra bezta Ijóðrænt skáld á Norðurlöndum.
sjj, *^ölen« skrifaði Vinje um alt milli himins og jarðar, um
t>að niTla'’ um búháttu, bókmentir, listir o. s. frv. Hann sýndi
SnildhV6rÍUm °9 einum’ a^ a lar,dsmáli var unt að skrifa af
Uln hvað sem vera skyldi. Og í »Dölen« birtust kvæði
{ s' Idann ferðaðist mikið um landið á sumrum og skrifaði
br •>. e‘- Lýsir hann þar bændunum af skarpskygni mikilli,
gr lr ekki yfir ókostina, en sér og hið góða og heilbrigða.
. u ferðabréf hans hinar fyrstu norsku bændalífslýsingar, sem
a Sannleikanum nærri — og séu þær bornar saman við