Eimreiðin - 01.04.1925, Page 37

EIMREIÐIN
HINSTI DAGUR
133
Högginu ber oss bljúgum svara
blíðlegri messu og englavessum.
Agjörn var Dröfn, en enn sem jafnan
auðsveipast hjú er blessuð trúin.
Jakob Thorarensen.
Ok
Vígsterkur.
e'na nótt dreymdi hana (þ. e. Guðnýu Böðvarsdóttur) at maðr kæm
^ ^ tljarðarholti ok þóttisk hon spyrja at mætti Halldóru. Hann kvað hana
^ barn fætt ok kvað vera sveinbarn. Guðný spurði hvað héti. „Hann
a h 1 ^*®s*er^r”> segir hann. En um morguninn eftir kom maðr úr Hjarð-
^ 1 sagði at Halldóra væri Iéttari orðin. Guðný spurði, hvárt væri.
n bvað vera svein ok heita Sfurlu. Sturlunga II, bls. 14.
Vítt af Sturlu Sighvatssyni
sögugustinn ber.
Mjög var garpsins styrjar stækja
sterk í landi hér.
Maðurinn strax í móðurlífi
mikill fyrir sér.
Spilt var tíðin, grunt á góðu,
grimdin sló og beit;
deilur, víg og rósturosi
rétt í hverri sveit.
Hver var þrunginn þyngstum vítum
þjóðin aldrei veit.
Vi .
Lengst mun varghlaup Vatnsfirðinga
vekja hroll hjá drótt,
er í sorta að Sauðafelli
sóttu lymskt og hljótt
og í kvennabrjóstum bryntu
bröndum heila nótt.