Eimreiðin - 01.04.1933, Síða 81

EIMREIÐIN
HREINDÝRAVEIDAR
193
hermannabyssur, framhlæðar, steyptu menn sjálfir kúlurnar í
tær. Gerðu sumir sér kúlumót, svo hægt var að steypa
margar í einu. Aðrir létu sér nægja að tálga kúlurnar í
höndum sér úr blýstöngum, sem fengust í verzlunum. Naum-
ast var talið gerlegt að nota haglaskot. Til þess að það dygði,
burfti að komast mjög nærri dýrunum, því þau eru talin mjög
skothörð. Var það mál sumra veiðimanna, að helst þyrfti að
hlaða byssuna með svo miklu púðri, að byssan slæi skot-
^anninn um koll um leið og skotið reið af.
Þegar byssurnar komu til notkunar við veiðarnar, urðu þær
^úklu meiri, eins og eðlilegt var, því þótt ýmsir erfiðleikar
íylgdu veiðunum, urðu menn samt miklu fengsælli með byss-
unum. Mest voru dýrin drepin á haustin og framan af vetri.
Eu þó mun það hafa átt sér stað að þau væru drepin á öll-
Utn tímum árs. Oftast munu það hafa verið tveir eða fleiri
veiðimenn, sem slógu sér saman til veiðiferðar. En hitt kom
hka oft fyrir, að aðeins fór einn í veiðileiðangur. Stundum
höfðu þeir tjald með sér, ef um lengri veiðiför var að ræða,
þá að þeir héldu til í leitarmannakofum, sem stóðu og
standa enn hér og þar um afrétti Þingeyinga. Talið var að
það þyrfti mikla aðgæzlu, nákvæmni og forsjálni til að veiða
hreindýr. Eru þau afarstygg og vör um sig, og mun það tíð-
ast að eitt standi á verði, þegar hin sofa eða hvíla sig, og
9era aðvart, ef einhver hætta nálgast. Þefnæm eru þau með
afbrigöum og finna lykt af mönnum í mikilli fjarlægð. Þurfti
skotmaður jafnan að gæta þess að læðast að hópnum móti
9°lu, sVo að golan bæri ekki mannaþefinn til dýranna. Væru
tleiri en einn við veiðarnar, skiftu þeir með sér verkum.
Lagðist annar þeirra í leyni, en hinn stygði dýrin þannig, að
þau hlypu í áttina til þess, sem í leynum lá. Venjulega tókst
honum þá að skjóta eitt eða fleiri dýr um leið og hópurinn
þaut fram hjá honum. Stóðu þessar veiðiferðir oft yfir í fleiri
^d9a. Að lokinni veiðiför var veiðifengurinn fluttur til bygða
a hestum og skift milli þeirra, sem þátt höfðu tekið í förinni.
^lög voru menn misjafnlega fengsælir í þessum ferðum.
eiddu sumir mjög vel, jafnvel svo tugum dýra skifti, en aðrir
aðeins örfá dýr. Var með þessa veiði, eins og alla aðra
Veiði, menn voru misjafnlega veiðisælir, og fór það eftir
13