Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1933, Side 117

Eimreiðin - 01.04.1933, Side 117
eimreiðin HLUTAFÉLAGIÐ EPISCOPO 229 vegar trassaði ég starf mitt á skrifstofunni. Ég setti oft og einatt villur í það, sem ég var að skrifa. Suma dagana var é9 svo skjálfhentur, að ég gat ekki skrifað. Félagar mínir °9 yfirmenn álitu mig vera eyðilagðan, úrkynjaðan, sljóvan °9 svívirðilegan mann. Ég fékk áminningu tvisvar eða þrisvar, t>ví næst var hætt að láta mig vinna störf mín, og að lokum var ég rekinn í burtu, í nafni hins svívirta siðgæðis. Alt til bessa hafði ég að minsta kosti haft sama gildi og laun mín. En frá þessum degi varð ég ekki einu sinni eins mikils virði °9 drusla eða hýði, sem fleygt er á götuna. Ekkert getur gefið yður hugmynd um, með hvílíkri grimd og ákefð kona mín og tengdamóðir kvöldu mig. Samt sem áður höfðu þær tekið frá mér þessa fáu þúsund franka, sem ég átti eftir, og íulltrúinn hafði sett upp verzlun með kniplinga og annað smávegis á minn kostnað. Á þessari litlu verzlun lifði fjöl- sWldan samt sem áður. Það var litið á mig sem andstyggi- legan niðursetning, og mér var skipað á sama bekk og Batt- ista. Nú varð það mitt hlutskifti að koma að lokuðum dyr- Uln heima á nóttunni og líða hungur. Jeg tók hvaða starfi sem var, hversu þreytandi, auðvirðilegt og svívirðilegt sem það var. Jeg hamaðist frá morgni til kvölds, til þess að ná i einn eyri. Ég hreinritaði bréf, ég -var vikapiltur, aðstoðar- tt'aður hjá umferðaleikurum, sem sýndu óperettur, þjónn á skrifstofu hjá dagblaði, þjónn í hjónabandsverzlun. Ég gerði alt, sem mér bauðst af tilviljun, umgekst allskonar lýð, upp- skar allskonar háð og beygði bakið undir hvaða ok sem var. Segið þér mér nú, hvort ég hafi ekki verðskuldað ofur- Htla hvíld, hvort ég hafi ekki verðskuldað að gleyma öllu stundarkorn eftir að hafa unnið slíkt erfiði, daga og vikur, sem aldrei ætluðu að líða. Ég fór að heiman á kvöldin, þegar ég gat því við komið, jafnskjótt og Ciro var sofnaður. ^attista beið mín á götunni, og við fórum til þess að drekka saman í einhverri kránni. Hvíld? Gleymska? Hefur nokkur nokkru sinni skilið meininguna í orðatiltækinu: »Drekkja sorg sinni í víni?< Æ, herra, ef ég hef drukkið, þá er það af því að ég hef altaf fundið, að þessi óslökkvandi þorsti hefur togað upp f mér. En vínið hefur aldrei veitt mér augnabliks- gleði. Við settumst hvor á móti öðrum. Við höfðum enga
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.