Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1954, Page 39

Eimreiðin - 01.07.1954, Page 39
EIMlíEIÐIN SLAGHARPAN 191 Ég kinkaði kolli. „Já, ég man það, og líka, að þú slóst hann.“ „Ég hefði betur slegið hann fastar! Honum átti ég það að þakka, að ég lifði í tíu ár eins og dæmdur maður, sem bíður dauðans. Ég gat ekki gifzt. Hvernig átti dæmdur maður að geta beðið konu að játast sér eða heitið henni eiginorði? En svo hitti ég stúlku, og hún ruddi öllum hindr- unum úr vegi. Hún vissi allt, hún elskaði mig, hún var ekki hrædd við neitt, og hún giftist mér-----------.“ Flao hló, svo að skein í hvítar, sterklegar tennur hans. „Ást okkar rak á flótta allar hrakspár læknisins. Konan niín varð ófrísk að barninu okkar, barninu mínu.“ Rödd hans titraði af fögnuði, og hann stikaði fram og aftur um herbergið stórum skrefum, barnalega uppveðraður af stærilæti og öryggiskennd. „Þegar við skildumst, Andrés, árið 1939, var ég að setja mig inn í lögfræðingsstörf föður míns. Ég vann af kappi og hafði talsverðar tekjur, en þú veizt vel, hvað ég var þó litið gefinn fyrir þessi störf. Jæja, ég er nú samt ennþá mála- færslumaður, en allt annað er nú breytt frá því, sem áður var. Ég hef nú önnur áhugamál en áður, en er þó ánægður uieð atvinnugrein mína, því að henni á ég það að þakka, að ég kynntist henni, sem nú er konan mín. Hún kom eitt sinn snemma morguns inn í skrifstofu uúna, hafði hlotið að erfðum hús og búgarð í nágrenninu, flutt þangað og kom nú til þess að leita sér lögfræðilegrar aðstoðar hjá mér. Þú getur gizkað á framhaldið. Ég var hálf hræddur um, að henni mundi ekki falla í geð uð eiga heima í þessari smáborg, því að hún var Parísarbúi, °g því æði veraldarvön, enda farið víða. 1 París hafði hún !agt stund á listnám, innan við tvítugt, síðan unnið að leik- sviðsskreytingum undir handleiðslu leiktjaldamálarans Drou- hlac. Hún þekkti ekkert til þessa héraðs og hafði hingað aldrei komið fyrr en henni tæmdist þessi arfur við dauða frænda hennar, sem varð til þess að við kynntumst. Hún hefur gerbreytt lifi minu, Serval. Stundum verður hún annars hugar, mér til leiðinda. En þegar hún sér mig

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.