Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1954, Side 49

Eimreiðin - 01.07.1954, Side 49
eimreiðin ÓLAFUR 1 HVALLÁTRUM 201 var Halldóra Mála-Snæbjarnardóttir Pálssonar. Forfeður Eyjólfs Eyjajarls Einarssonar höfðu lengi búið í Hvallátrum, og voru þeir komnir í beinan legg frá Birni ríka, riddara á Skarði, borleifssyni. Af því, sem nú er sagt, má ráða það, að Ölafur Bergsveins- son í Hvallátrum átti til mikilhæfra manna að telja í allar ættir. Má að vísu þann veg rekja um flesta núlifandi Islendinga, ef leitað er til framætta. En hitt skipti meiru máli, að því er til Ólafs tók, að hann var í ríkum mæli gæddur þeim hæfileikum og kostum, sem í öndverðu hófu þessar ættir, mótuðu svip þeirra og héldu við hróðri þeirra. Mér fannst jafnan, er ég sá Ölaf, að hann bæri með sér ættarmót stórbrotinna forfeðra sinna, skapríki þeirra og ákaflyndi, harðgerðan dug og úrræða- semi, samofin stórmannlegri rausn og nærfærinni, jafnvel við- kvæmri góðvild og hjálpfýsi. Fékk það hvergi dulizt, að Ólafur var enginn meðalmaður í tiltekjum sínum og þurfti enda mjög a þreki sinu að halda um það, er ævi hans var öll. Þegar foreldrar Ólafs fluttust í Bjarneyjar og hófu þar bú- skap 1869, varð hann eftir í Sviðnum hjá afa sínum og ömmu, Ólafi Teitssyni og Björgu Eyjólfsdóttur, og ólst síðan upp með þeim. Naut hann þar ástríkis og hollra hátta í uppeldi. Voru þessi ummæli höfð eftir Ólafi afa hans, sem var maður glögg- skyggn og hugall: „Það verður að láta drenginn hafa nóg að borða, nóg að sofa — og nóg að vinna. Þá verður kannske ein- hvern tíma maður úr honum.“ Sviðnaheimilið var góðfrægt viða um sveitir fyrir atorku og myndarbrag, og þótti mönnum sem lítt hallaði á í þeim efnum milli hjónanna, enda voru þau mjög samhent. Framfarastiftun Flateyjar, sem var merkilegur félags- skapur á sinni tíð, veitti Ólafi Teitssyni verðlaun, og er þeim orðum farið um, að það sé fyrir „snotra búskaparháttu og um- bætur ábýlisins“. Bera Sviðnur merki Ólafs Teitssonar fram á þenna dag. Ekki er að efa, að Sviðnaheimilið hefur borið mjög af flest- um bændabýlum þar nærlendis á uppvaxtarárum Ólafs um smekkvísi alla og hirðusemi og þó engu síður dug og hagsýni. Er ljóst, að Ólafur í Hvallátrum hefur búið að dvöl sinni þar mvilangt, og var þar sjálfsagt hvorttveggja, erfðum og uppeldis- áhrifum til að dreifa. Ólafur bóndi, afi hans, var að sögn

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.