Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1954, Síða 49

Eimreiðin - 01.07.1954, Síða 49
eimreiðin ÓLAFUR 1 HVALLÁTRUM 201 var Halldóra Mála-Snæbjarnardóttir Pálssonar. Forfeður Eyjólfs Eyjajarls Einarssonar höfðu lengi búið í Hvallátrum, og voru þeir komnir í beinan legg frá Birni ríka, riddara á Skarði, borleifssyni. Af því, sem nú er sagt, má ráða það, að Ölafur Bergsveins- son í Hvallátrum átti til mikilhæfra manna að telja í allar ættir. Má að vísu þann veg rekja um flesta núlifandi Islendinga, ef leitað er til framætta. En hitt skipti meiru máli, að því er til Ólafs tók, að hann var í ríkum mæli gæddur þeim hæfileikum og kostum, sem í öndverðu hófu þessar ættir, mótuðu svip þeirra og héldu við hróðri þeirra. Mér fannst jafnan, er ég sá Ölaf, að hann bæri með sér ættarmót stórbrotinna forfeðra sinna, skapríki þeirra og ákaflyndi, harðgerðan dug og úrræða- semi, samofin stórmannlegri rausn og nærfærinni, jafnvel við- kvæmri góðvild og hjálpfýsi. Fékk það hvergi dulizt, að Ólafur var enginn meðalmaður í tiltekjum sínum og þurfti enda mjög a þreki sinu að halda um það, er ævi hans var öll. Þegar foreldrar Ólafs fluttust í Bjarneyjar og hófu þar bú- skap 1869, varð hann eftir í Sviðnum hjá afa sínum og ömmu, Ólafi Teitssyni og Björgu Eyjólfsdóttur, og ólst síðan upp með þeim. Naut hann þar ástríkis og hollra hátta í uppeldi. Voru þessi ummæli höfð eftir Ólafi afa hans, sem var maður glögg- skyggn og hugall: „Það verður að láta drenginn hafa nóg að borða, nóg að sofa — og nóg að vinna. Þá verður kannske ein- hvern tíma maður úr honum.“ Sviðnaheimilið var góðfrægt viða um sveitir fyrir atorku og myndarbrag, og þótti mönnum sem lítt hallaði á í þeim efnum milli hjónanna, enda voru þau mjög samhent. Framfarastiftun Flateyjar, sem var merkilegur félags- skapur á sinni tíð, veitti Ólafi Teitssyni verðlaun, og er þeim orðum farið um, að það sé fyrir „snotra búskaparháttu og um- bætur ábýlisins“. Bera Sviðnur merki Ólafs Teitssonar fram á þenna dag. Ekki er að efa, að Sviðnaheimilið hefur borið mjög af flest- um bændabýlum þar nærlendis á uppvaxtarárum Ólafs um smekkvísi alla og hirðusemi og þó engu síður dug og hagsýni. Er ljóst, að Ólafur í Hvallátrum hefur búið að dvöl sinni þar mvilangt, og var þar sjálfsagt hvorttveggja, erfðum og uppeldis- áhrifum til að dreifa. Ólafur bóndi, afi hans, var að sögn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.