Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1954, Síða 57

Eimreiðin - 01.07.1954, Síða 57
EIMKEIÐIN ÖLAFUR 1 HVALLÁTRUM 209 Ólafur lætur dæluna ganga, kemur annar drengur hans hlaup- andi og æpandi og segir, að þrjátíu ær séu að flæða á skeri. I sömu andrá er sem Ólafur taki algerðum stakkaskiptum. Hann snýr sér með hægð að drengnum og segir: „Hvað þýðir að vera að æpa þetta og orga, barn. Er ekki nær að fara og snúa sér að því að bjarga.“ Með það snarast hann í bát sinn með því liði, sem fyrir hendi var. Saga þessi lýsir Ölafi vel, ákafamann- ®um og hamhleypunni. Hann gat þusað um smámuni, en tók stórum hörmum og válegum tíðindum með óbifanlegri stillingu, skjótræði og þreki. Þurfti hann og mjög á því að halda, því þó ®ð Ólafur væri hamingjumaður um flest og svo virtist sem allt snerist til farsældar, er hann tók á, báru þeim hjónum að hönd- u«i miklir harmar, er á leið ævina, og mun það hafa reynt karlmennsku Ólafs meira en flesta grunaði. Ólafur var, eins og þegar er á vikið, allra manna greiðvikn- astur, en kappsmaður mikill um störf á búinu. Eitt sinn var Það á slætti í blíðu veðri, að mig bar að garði í Hvallátrum um miðjan dag. Var ég að koma ofan af landi úr löngu ferða- lagi, og lék mér mjög hugur á að komast þegar samdægm's heim í Flatey. Ólafur var að láta flytja heim hey úr úteyjum °g hafði til flutninganna vélbát með stóran heybát í togi. Var Ólafur um skeið einn bænda þar vestra, er átti vélbát. Fast var gengið að hirðingunni og hver maður á bænum í starfi. Mér var að vanda tekið af mikilli gestrisni, og gekk Ólafur með mér til bæjar til þess að drekka kaffi. Á meðan ég er að drekka, °rða ég það við Ólaf, að hann láti skjóta mér út i Flatey. Ólafur tók dræmt í það og kvað mér ekkert liggja á fyrr en á morgun. hkyldi þá flutningur til reiðu. Fék honum, sem von var, mestur hugur á að bjarga heyjum sínum. Ég sótti mitt mál þéttings- fast og lét sem mér myndi duga liðléttingur einn til aðstoðar, eu engin urðu svör fengin um það bil, er kaffidrykkjunni lauk. Gengum við nú ofan að bæjarvörinni, og stóð þar falleg skekta í flæðarmáli, er Ólafur átti. Ég vildi ekki láta mig með öllu, kom nú í hug margra ára sjómennska mín og bið Ólaf að lána ^aér skektuna til Flateyjar. „Þú ratar ekki út úr bæjarsundinu °g drepur þig á leiðinni, karl minn.“ Ég kvaðst farið hafa leið- ina áður og vera öruggur að rata, þó að skerjótt væri. „Ég er ekki viss um að þú sért borgunarmaður fyrir skektunni, karl 14
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.