Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1954, Síða 67

Eimreiðin - 01.07.1954, Síða 67
EIMREIÐIN- ENGILLINN 219 hagfræði og skilaði því ekki áliti í málinu, — enda vafn- mgaminnst að vera ekki með neinar vangaveltur um það, hvort hlutirnir séu klipptir eða skornir. Hitt var víst, að ég færðist í aukana við að safna innstæðum í sparisjóðsbækur. Svo lá leið mín til Reykjavíkur, — kosinn af samsveitung- unum til að ræða rafmagnsmál við rikisstjórnina. Ég hugsaði ^uér gott til glóðarinnar að njóta fulltingis æskuvinarins við að knýja fram vatnsvirkjun fyrir sveitina, áður en Efra-Sogið yrði heizlað handa Reykvíkingum. Ég leigði mér herhergi á Hótel Rorg, lifði þar í vellystingum — var þó, sannast að segja, eins og álfur úr hól í umferða- þvögunni og margmenninu. En þarna var margt skemmtilegt °g óvænt sveitamannsaugum. Ég hugsaði ráð mitt og undirbjó áhlaupið. 1 dag mætti ég honum í Hafnarstræti. Hann var í sallafínum svörtum vetrarfrakka og með dökkan Battersby á höfðinu, stikaði stórum, enda kominn af sporléttum bændum, sem höfðu slitið mörgum kúskinnsskóm í erfiðum sauðaleitum. En fótabúnaður hans var ekki blásteinsbarkaðir skinnsokkar og ristarþvengir — heldur marrandi blankskór úr úrvals hamleðri. Þarna varð mesti fagnaðarfundur. En ósköp var nú sjálfstraust mitt brjóstum- kennanlegt við hliðina á glæsibúna heimsmanninum. Ég var bú- inn hríðarúlpu frá Vinnufatagerð Islands og með snjáðan Hektor a hausnum, kurfslegur og herðalotinn. Hann lét spurningarnar rigna yfir mig, beinlínis kaffærði tnig upp fyrir eyru í spurningum, sem mér gafst ekki tóm til að svara. Þegar hlé varð á yfirheyrslum, bauð hann mér inn í Hressingarskálann til hádegisverðar. Þar komst ég loksins að efninu, lysti erindi mínu til borgar- innar og bað hann liðveizlu. Hann ljómaði allur af áhuga og velvilja, tókst beinlínis í háaloft á stólnum, sló höndunum í kring um sig og lýsti með skáldlegu hugmyndaflugi þeim dá- semdum, þegar rafmagnið færi að hita og lýsa sveitabæina, snúa skilvindum og kaffikvörnum húsmæðranna. Og karlarnir þyrftu ekki annað en styðja á hnapp til að skafa af sér skeggbroddana. Ja, þá yrði nú notalegt að vera sjálfseignarbóndi i sveitinni. »Þá söðla ég bara um og gerist bóndi. Ö, það væri draumur! Hann var með þanda gúla af kjötkrásum, smjattaði með fyrir-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.