Eimreiðin - 01.09.1961, Blaðsíða 31
EIMREIÐIN
215
P '
tu U ^mborg Lárusdóttir varð sjö-
dlef nðveruber síðastliðinn, og í
af n* þyí birtir Eimreiðin hér eina
^'bjustu smásögum liennar. Frú Elín-
0 j’ er mjög mikilvirkur rithöfundur
iir JefUr *uin skrifað rúmlega 20 bæk-
1'úk‘t tæpum jjrem áratugum. Fyrsta
bá ,'ennar bom út árið 1935 og upp
Húii flefur bver bókin rekið aðra.
s^álú hefur Seftð út margar stórar
ar.°?Ur’ fjögur smásagnasöfn, fjór-
Sið-,' 1S°^ur °g fjórar bækur um miðla.
skáldverk hennar, Horfnar
k0m U lr’ er í tveimur bindum og
siðari;a* fytra út árið sem leið, en hið
o ‘ nu ú sjötugsafmæli hennar, —
Ein e,"ÍSt l)að Dag skal að kveldi lofa.
n°kk* Srnasn8u,n Elínborgar var fyrir
s;i{,11nrUrn aruin tekin með í úrval smá-
'al v fr:i ýmsutn löndum, en j>að úr-
stn.s:,r Vn úr um það bil 100 jjúsund
'a ')ffUlri’ sem bárust í aljjjóðlega smá-
8nasamkeppni.
’ngU líkara en
fólkið vilcli ekki
heVra
reý Sannleikann. Sumir sögðu
satt C ar’ a® þó þetta væri kannske
á Uuetti hún ekki varpa skugga
*K.S**“. mann. Aldrei
Ur v afte^ t hug, að nokkur mað-
ejga 'Cri _SVo vondur, að vilja ekki
hafg. 11115 saklaust barn. Barnið
alVefr ‘!uSun hans Bjarna og var
Ust ”e/ns °g hann, Jjótt fáir þætt-
söggSfa þ‘lð- Aðrir atyrtu hana,
væri syndsamlegt af
an h fluSa þessu upp á þenn-
bandht Ursmann og spilla hjóna-
hari^jfg.ntg heldurðu að konunni
lýakel
sagði Jtað.
þag | 1 Var ekkert að hugsa um
in ;gr luSa hennar rúmaðist eng-
Un- Hún gleymdi kvölunum
sem hún hafði liðið í fyrstu vegna
sælunnar, sem gagntók hana, er hún
sá barnið og það lá í örmum henn-
ar. Hún unni Jjví enn heitar af því
að faðirinn afneitaði því. Það var
fætt í synd, sagði fólkið, hórgetið.
Rakel vissi ekki vel, hvað Jjað var.
Synd, hún hafði alltaf hugsað sér
syndina svarta og Ijóta. Þegar hún
var lítil, var henni sagt, að það
kæmi svartur blettur á tunguna á
henni, ef hún segði ósatt. Hún
liafði aldrei skrökvað. Hún trúði
því ekki, að nein synd gæti loðað
við þetta saklausa, fallega barn.
Það gat hver sem var verið hreyk-
inn af að eiga það.
Henni datt ekki í hug, að þeir
yrðu svo miskunnarlausir að taka
barnið frá henni. Hún varð alveg