Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1961, Blaðsíða 34

Eimreiðin - 01.09.1961, Blaðsíða 34
218 EIMREIÐIN Jiann framar, aldrei. Þegar barnið spyrði, liver væri faðir þess, ætlaði hún að segja að faðir þess væri dáinn. Það —var víst eina úrræðið, þótt henni væri illa við að skrökva, og það væri ljótt, þá varð hún að gera það, barnsins vegna. Ekki gat hún sagt barninu að það ætti slík- an föður. Þegar Rakel kom á móts við bæinn, þar sem barninu hennar hafði verið koniið fyrir fór fögn- tiðtir um lrana. Barnið beið henn- ar. Konan Jiekkti Rakel frá fornu fari og tók henni vel. Henni var vel komið að vera nóttina, sagði konan og bauð lienni inn. Barnið hafði stækkað og var hraustlegt í útliti og virtist dafna vel. Það fór um hana einhver unaðsleg kennd, er hún hélt á barninu í fanginu, en svo hrökk hún við. Barnið var meir og meir að líkjast manninum, sem rétt hafði upp fingurna, manninum, sent guð hafði út- skúfað í dag. Barnið mundi alltaf minna liana á hann. Það var ótta- legt. Hún lét barnið í vögguna. Svo tóku tárin að hrynja, stór og þung tár eins og hausthraglandi. Konan vorkenndi henni. „Vertu róleg Rakel mín. Þetta fer allt vel, barnið sver sig í ættina. Er það ekki á morgunn, sem þú átt að mæta?“ „Það var í dag. Hann vill ekki eiga Jrað. Hann sór,“ sagði Rakel og konan hrökk við. „Sór“, sagði liún. „Hann fer ekki til guðs,“ sagði Rakel. „Sór,“ sagði konan hljóðlega eins og þetta væri eitthvað, sem ekki mætti hafa hátt um. „En barnið má ekki vita þaL. lofaðu mér að segja barninu aldie^ hver faðir þess er. Þú skilur, l1'3 Jrað væri hræðilegt fyrir Jrað. j Augu konunnar hvíldu urn s11'1' á Rakel. „Já, ég held ég skilj1 P1 Rakel,“ sagði hún hæglátlega- Konan bar henni mat og ka ^ Um nóttina lofaði konan liem11 hafa barnið hjá sér. Hún stríllg Jrað og kjassaði og gældi vt® En hve hörund þess var mjúk' hvítt, miklu hvítara en er það nýfætt. Svefninn var ekki lalln , Jæssa nótt. Hún vakti og hon 1 barnið og dáðist að Jtví. í úja^ sínu þráði hún að mega hafa 1 ‘ hjá sér, mega sjá Jtað dagle8a n#1' hlynna að Jdví. Konan var henni góð og gætin. „Þér er velkomið að k01 eins oft og Jtú vilt, Rakel, að * barnið“, sagði lnin morg11111 eftir, er Rakel kvaddi. Rakel Jrakkaði með tárin 1 ^ I)n<\ i'tir c\rr\ príitf ílO ^ unum. Það var svo erfitt að við barnið. Það var tekið að l'JAj og svo brosti Jrað svo falleSa g hennar, rétt eins og Jtað visS1 x hún var móðir Jjess. Svo héh 1 föstu taki um fingur hennaf vildi að Jjví er virtist ekki af lien sleppa. Þegar heim kom var Rakel ^ í , og fálát. Fólkið spurði niargs’ Rakel svaraði fáu til. Aðeins 1 ^ freyjan vissi um ósigur Rakel^j. vörum hennar sjálfrar, svo og L .(,,. björg gamla, sem friðlaus vil^1' hvort hún hefði unnið eiðin11, ^ Rakel \ ildi sem minnst um P
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.