Eimreiðin - 01.09.1961, Blaðsíða 44
228
EJMREIÐIN
sem einnig er birt í söngvasafni L.
B. K., 2. liefti, tvö kórlög úr óper-
ettunni ,,í álögum“. Loks kom út
á kostnað Gunnars Pálssonar í
Ameríku árið 1945 tíu einsöngslög
úr óperettunni.
í handriti er enn meginið af
verkum hans, þar á meðal Alþing-
ishátíðarkantatan 1930, Skálholts-
kantatan, Hátíðarmessan, óperett-
an, hljómsveitarforleikur, For-
mannavísur (Hafaldan háa), en
þær eru stórt karlakórsverk, sem
hlaut verðlaun í samkeppni á veg-
um Ríkisútvarpsins um lög við ljóð
eftir Jónas Hallgrímsson. Þá er enn
fjöldinn allur af tónsmíðum hans
ótalinn.
En margt af þessu hefur verið
flutt í útvarp og konsertsal og er
sumt af því til á liljómplötum, þar
á meðal kaflar úr messunni, sem er
santin f'yrir blandaðan kór. Um
messuna segir dr. Páll ísólfsson í
grein í Morgunblaðinu um sam-
söng Karlakórs Reykjavíkur í til-
efni af fimmtugs afmæli tónskálds-
ins: ,,Það er að vísu í mikið ráðist
að skrifa messu íyrir karlakór, en
þó tókst höfundi víða vel upp, og
þá sérstaklega í ,,Kyrie“, sem mér
fannst ágæt“.
Óperettan ,,/ álögum“ var frum-
sýnd í Iðnó hér í Reykjavík 25.
apríl 1944. Þetta var tónlistarsögu-
legur \ iðburður, því hér var um
fyrstu íslenzku óperettuna að ræða,
eins og áður er sagt. Leikstjóri var
Haraldur Björnsson, hljómsveitar-
stjóri var dr. Urbantchitscli, en
Hljómsveit Reykjavíkur lék. Sýn-
ingarinnar hafði verið beðið með
allmikilli eftirvæntingu og menn
urðu ekki fyrir vonbrigðum, °g '*.
það mál manna, að óperettan 1
tekist ágætlega, bæði frá hendi 10 .
undanna og annarra, senr að he
stóðu, og hafi verið til hins meS^
sóma. Listdómari Morgunblaðs* 1
Sigurður Grímsson lögfraeðing11^
ritaði um frumsýninguna og s 3
m. a. þetta: j
„Hver sá, sem sér óperettuna
álögum" verður þess fljótlega '
að hér er ekki um óperettu að t‘e ^
í þeim skilningi, sem vér eigul" ‘
venjast. Til þess er hún of Pl g
og alvarleg — of efnismikil, s ,c
mætti að orði kveða, enda el
íslendingum lítt eiginlegur g'
r OsS
sá og glaðværð, er einkenntr
ópeí'
ettur þeirra þjóða, er bezt kul"t
með þær að fara. Höfundur te ^
ans, Dagfinnur SveinbjömsS° ^
hefur sótt efnið í líf þjóðar
ar á þeim tímum, er einok11"
verzlun lá sem ntara á þjóðinul>^.
hafði ásamt margvíslegu öðrn .(r
þjakað henni svo, að hún mád' ^
vart hræra til nokkurra veru B
átaka, er til framfara horfði " g
sent í álögum. — Inn í söguP ,g
leiksins hefur höfundur ofið PJ x.
trú okkar og þjóðsagnir, “ £í
iei"
til feglin
arauka og smekkbætis, enda
þjóðerniskennd höfundar ' ^
þungur undirstraumur jreirra
og athafna, sem franr fara a ^
inu, innanlands og utan, el ,^l{.
leika þjóð vora á þessum 111 £{
lægingartínium, en í leiksl° •
álagahamnum svipt af pj0< ^
íyrir ótrauða baráttu góðra nl‘ -ujji
og höfundurinn sér roða af W
og betri degi. 3„
Um leið og lýst er á taknr