Eimreiðin - 01.01.1965, Qupperneq 123

EIMREIÐIN
111
1 ' u®vitaS verða menn ekki ævin-
sama máli og höf. um einstök
gers í' Cn eykur a gildi þessara rit-
o "Yf!r a'c'a i'af“ er fallega út gefin
„7 Prydd myndum. Hún er bæSi liöf-
1 útgefanda til sónia.
/. B.
l0llUr Co,t‘s: ÍSLANDSFERÐ. Bókaút-
gafan Hildur 1964.
fílddt cr til af ferSasögum
þei S and '* lIt'endum málum. Fæstar
{. Fra eru almenningi hér á lancli
hvp nar,’ nema l,a ilelzt þær, sem á ein-
pj rn llUt l’aia vakiS reiSi Ianclans,
si,if.-°* BIeflcen á sínum tíma. AS
niis-'Tg< U CrU s*‘*car l)(’>kmenntir liarla
ferA- 'inar’ C!ns °S höfundar þeirra,
kon*' 'lnSarnn- En þrátt fyrir ýmiss
felzt"l !nÍSSki'ninS á landi og þjóS,
leik J° ‘ mörSum l)eirra mikill fróS-
l1-1;Ur’ °8 sumar af þeim eru bein-
sínu Skemmtilegar- í liinu mikla riti
i‘orv-1 T‘andfrteðisöeu fslands, hefur
um ' ,Ur * l10r°ddsen greint frá flest-
land frámd«ní fer®abókum 1,111 ís-
satn' '\ 1 a° llenn iima, er bókin var
liaft'" Afargir þessara ferSalanga hafa
arinnar"11 Tga fyrir sérkeuhum W0®'
nnr, °8 1 ntum þein-a er aS finna
ar cvVr eg‘*n i’d^leik, sent íslending-
h]aJa U ilafa ekki hirt um aS festa á
saasírVegna llCSS að l)að l)óttu sjálf-
aS 1 , >g aikunnir hlutir. En einmitt
ar bT' 't ytl ertI imöasiigurnar merk-
inn JrUtt fyrir margl misjafnt innan
h3f.æVat ilinna erlendu ferSasagna
eru' hk°niið.f|1 á íslenzku í heild og
sem lesi«ekhk,r.ðð™ni kunnar en l)eim
, a a r,t IJorv. Thoroddsens.
hvdrl.ISU ^la^a 11 síðu«u árum verið
seL ‘ p nokkrar hinna merkustu, svo
Henri erðabók EJufferins lávarSar,
sa„a VrSO,1S’ °S síSast HSiS ár ferSa-
atts, Norður yjir Vat?mjökul,
svo aS fáeinar séu nefndar af handa-
hófi. Og síSast liSiS ár hefur enn ein
erlend ferSasaga bætzt viS, sem hér
verSur getiS í fáeinum orSum.
John Coles var enskur ævintýra-
maSur, sent fór víSa um heiminn, og
tók meSal annars þátt í KrímstríS-
inu 1854. HingaS til Ianclsins kom
hann áriS 1881, ásamt tveimur lönd-
um sínum. Annar þeirra hafSi áhuga
á jarSfræSi. Sá hét Morgan. Hefur
hann skrifaS kaflann um Öskju, sent
Coles hefur fellt inn í bókina. Þeir
félagar fóru austur um SuSurlands-
undirlencIiS og norSur yfir Sprengi-
sand, til Mývatns og Öskju og víSa
um sveitir norSanlands, og aS lokum
suSur Kaldadal til Reykjavíkur.
ÞaS er auSséS á ferSasögunni aS
Coles liefur veriS Jiaulvanur ferSa-
maSur og algerlega laus viS aS flytja
föSurland sitt meS sér á ferSum sín-
um, eins og svo mörgum hefur hætt
viS fyrr og síSar. Lýsingar hans á fólk-
inu og búskaparháttum bænda eru
glöggar og lausar viS ýkjur og dóm-
girni, enda kynntist hann fólki betur
en margir aSrir ferSalangar, Jjví aS
hann gisti á bæjunum ,og bók hans
ber Jtess vitni aS hann hefur lagt sig
fram um aS fá sem réttasta mynd af
landi og þjóS. Frásögnin er látlaus,
krydduS meS smásögum og einkenni-
legum athugasemdum. Hann rekur í
stuttu niáli sögu JjjóSarinnar og reyn-
ir aS setja sig inn í helztu sérkenni
hennar. Nokkur sýnishorn af skáld-
skajr Islendinga og JjjóStrú eru birt
til skýringar. Undir JjaS heyrir Itin
skemmtilega endursögn af sögu Fjalla-
Eyvindar, sem höfundur segir aS
fylgdarmaSurinn hafi sagt sér. Þar er
Eyvindur gerSur aS eins konar Hróa
hetti, sem stal frá ríkum til aS gefa
fátæklingum. Ennfremur endursegir
hann belztu atriSi Grettissögu. Fylgd-
armaSurinn virSist hafa veriS óþreyt-