Eimreiðin - 01.05.1969, Qupperneq 87

Matthias Johannessen: KJAR-
VALSKVER - Helgafell.
í Kjarvalskveri Matthíasar Jo-
hannessen eru sex viðtalsþættir,
sem hann hefur átt við listamann-
inn á nokkurra ára bili og hafa við-
tölin orðið til af mismunadi til-
efni. Flest hafa þau áður birtzt í
Morgunbþiðinu að undanskildu
því síðasta er ber yfirskriftina:
Vökunótt fuglsins. Hinir samtals-
jiættirnir í bókinni nefnast: Hin
heilaga skírn, Vetrarbrautin séð
frá tunglinu, Hönkin okkar hinna,
Með Kjarval á Þingvöllum og Æsk-
an er öll komin í myndir.
í viðtölum þeirra Kjarvals og
Matthíasar kennir margra grasa
um lífið og tilveruna og listina,
og ekki er ávallt auðvelt að fylgja
Kjarval eftir á fluginu, þegar hon-
um tekst uppi og lætur gamminn
geysa og hugmyndaflugið þeysa
óbeizlað. Hann hefur oftast orðið,
þó að Matthías skjóti öðru hvoru
inn athugasemdum og spurning-
um, er verða tíðum vaki að nýju
umræðuefni eða beinir viðræðunni
inn á nýjar brautir. En eins oft
-uinds injaq jBAiefyf ge is
ingunum ósvarað og heldur áfram
sínu striki ótruflaður. Þannig fer
hann til dæmis að, þegar hann er
spurður um æsku sína og uppvaxt-
arár. Og það er ekki fyrr en löngu
síðar, er Matthías víkur að sama
efni aftur, og spyr hvernig hann
hafi haft það í uppvextinum, að
Kjarval svarar: „Ágætt, það var
leikið við mig í náttúrunni og það
var flóð og fjara á hverjum degi og
svo var manni útvegað eitt Heklu-
gos í samtíðinni, heldurðu ekki að
það sé ætlaðst til að maður geri
eitthvað úr þessu?“
Og þegar Kjarval er um það
spurður, hvort hann sé meistari.
svarar hann: „Nei — en ég er alltaf
að leitast við að sanna mér að
meistarinn hafi rétt fyrir sér. Ég er
ekki meistari sjálfur, ég er fjósa-
maður hans.“
Það eru mörg hnyttin tilsvör í
þessari bók og raunar má segja að
hún úi og grúi af spakmælum lista-
mannsins, þó að einnig séu þar
mörg tvíræð tilsvör, sem leggja má
út á mismunandi veg; þau leyna á
sér alveg eins og sitthvað í mál-
verkum Kjarvals, sem ekki liggur
öllum í augum uppi við fyrstu sýn,