Uppeldi og menntun - 01.01.2003, Blaðsíða 50

BETUR M Á EF DUGA SKAL
sé „skýr áhersla lögð á að skólar búi bæði kynin undir þátttöku í atvinnulífi, fjöl-
skyldulífi og samfélaginu í heild" (bls. 2). Þá er bent á að nýlegar rannsóknir (Inga
Dóra Sigfúsdóttir, 1998) sýni umtalsverðan kynjamun í menntun og skólastarfi.
Námsárangur pilta sé yfirleitt verri en stúlkna auk þess sem þeir séu líklegri til að
flosna upp úr námi og lenda í ýmsum erfiðleikum í skóla. Á hinn bóginn komi fram
að þrátt fyrir betri námsárangur sé sjálfsmat stúlkna yfirleitt lægra en pilta. Því megi
ætla að ekki hafi tekist að framfylgja lögum um jafnrétti kynjanna til menntunar og
ástæða sé til að huga sérstaklega að hvoru kyni fyrir sig í skólum.
I ritinu er fjallað sérstaklega um jafnréttismiðaða kennslu og talað um mikilvægi
þess að fræða um jafnrétti kynjanna allt frá upphafi skólagöngunnar (Menntamála-
ráðuneytið, 1999: 2-3). Þá er fjallað sérstaklega um jafnrétti í einstökum námsgrein-
um, m.a. að fjallað skuli um bókmenntir eftir konur og karla, að laga þurfi kennslu-
efni og kennsluaðferðir að mismunandi þörfum stúlkna og drengja til að vinna gegn
kynbundnu náms- og starfsvali. Undir fyrirsögninni „Samfélagsfræði og lífsleikni"
segir að í þessum greinum eigi að leggja sérstaka áherslu á fjölskyldufræðslu til að
nemendur öðlist skilning á mikilvægi fjölskyldunnar fyrir samfélagið og þeirri
ábyrgð sem fylgir barneignum og stofnun fjölskyldu fyrir alla einstaklinga í nútíma-
samfélagi. Þá segir í lok bæklingsins að við gerð nýrra aðalnámskráa grunn- og fram-
haldsskóla hafi sérstaklega verið tekið mið af þessari stefnu. Lögð sé áhersla á að
skólar búi bæði kynin jafnt undir þátttöku í atvinnulífi, fjölskyldulífi og samfélaginu
almennt, fræði bæði drengi og stúlkur um stöðu kynjanna, mannréttindi og vinni
gegn mismunun (bls. 6-7).
Að framansögðu er ljóst að margt ber að gera á öllum skólastigum í jafnréttismál-
um og ráðuneyti menntamála ítrekar jafnréttisstefnuna í sérstöku riti sem gefið er út
sama ár og námskrárnar. En góð markmið gera lítið gagn ef þau eru ekki útfærð í
námskrám og í skólastarfinu sjálfu. Hver skyldi vera raunin í nýútkomnum
námskrám framhaldsskólans?
I greininni verður leitað svara við eftirfarandi spurningum:
1. Hvers konar hugmyndir um þegnskaparmenntun kvenna og karla endurspeglast
í námskránum? Á að undirbúa bæði kynin jafnt undir þátttöku í einkalífi, at-
vinnulífi og sem þátttakendur í lýðræðisþjóðfélagi í samræmi við jafnréttislög?
2. Eru námskrárnar líklegar til að draga úr kynbundnu náms- og starfsvali, t.d. með
innihaldi og samsetningu námsgreina á brautum? Hvaða námsgreinar styrkjast í
samanburði við eldri námskrá og hvernig tengist það virðingarröð þeirra eða
kynjun?
3. Hvers konar hugmyndir um kynjajafnrétti endurspeglast í námskránum?
4. Hver er staða jafnréttisfræðslu í námskrám framhaldsskólans?
AÐFERÐ
Athugunin beinist að því að innihaldsgreina texta eftirfarandi gagna út frá ofan-
nefndum rannsóknarspurningum: Aðalnámskrá frnmhaldsskóla. Almennur hluti; m.a. er
48