Uppeldi og menntun - 01.01.2003, Side 109

GUNNHILDUR ÓSKARSDÓTTIR
Mynd 1
Skóli - heimili - skóli
Verkefnunum er skipt í þrjú þyngdarstig og eru öll þannig að auðvelt er að vinna þau
heima. Alls ekki er gert ráð fyrir að foreldrar hafi sérþekkingu á náttúrufræði-
greinum.
Höfundar SHIPS-verkefnisins sendu spurningalista til eitt hundrað foreldra barna
í fjórum skólum þar sem ákveðið hafði verið að tilraunakenna efnið. Markmið var
m.a. að kanna viðhorf foreldra til heimanáms í raungreinum og hvort þeir væru til-
búnir að vinna náttúrufræðiverkefni heima með börnum sínum. Höfundarnir fylgd-
ust með börnunum vinna verkefnin heima með foreldrum sínum með því að heim-
sækja úrtak heimila einu sinni yfir veturinn. I lokin tóku þeir einnig viðtöl við for-
eldrana að börnunum fjarstöddum (Solomon og Lee, 1991, 1992; Solomon, 2003).
Rannsóknin sýndi að foreldrar virtust jákvæðir gagnvart verkefninu og að vinna
með börnum sínum á þennan hátt. Á flestum heimilum gekk auðveldlega að finna þá
hluti sem þurfti til að leysa verkefnin en það var mikill munur á samskiptamynstri á
heimilunum. Einnig var mismunandi hvar á heimilunum verkefnin voru unnin
(Solomon, 2003). Niðurstöður höfunda eru þær að a.m.k. þrjár mikilvægar ástæður
eru fyrir því að náttúrufræðin eigi að vera hluti af heimanámi. í fyrsta lagi veitir hún
foreldrum tækifæri til að fylgjast með og hafa áhrif á nám barnsins. í öðru lagi flyst
náttúrufræðin inn á heimilið, barnið getur útvíkkað efnið, dýpkað þekkingu sína og
rætt um efnið eftir áhuga og aðstæðum. Þriðja ástæðan er ekki eins augljós því hún
snýr að heimilismenningunni og viðhorfi til raungreina á heimilinu (Solomon og Lee,
1992).
I rannsókninni kemur fram að það voru í flestum tilfellum mæðurnar sem hjálp-
uðu börnunum að vinna verkefnin en þegar feður tóku þátt eða hjálpuðu áttu þeir
107