Ægir - 01.01.1941, Síða 26

20
Æ G I R
Tafla VI. Þátttaka í síldveiðinni
1939 og 1940 (herpinótaskip).
1940 1939
C d
Þ a, rt "a rt a 'd
cS ci H “ & O)
Tegund skipa Botnv.skip ..
8 214 8 25 677 25
Línugufuskip 24 439 24 31 599 31
Mótorskip ... 185 2272 139 169 2107 128
217 2925 171 225 3383 184
ráð fyrir uppbót á þessu verði, ef vel
tækist með sölu á afurðunum.
Þegar daginn eftir, að þetta Iiafði
verið gert kunnugt, fóru fyrstu sunn-
lenzku bátarnir af stað til Norðurlands
og áður en vika var liðin, voru allflest
skip komin á veiðar.
Þann 30. júní veiddist fyrsta sildin og
var það á Grímseyjarsundi. Daginn eftir
landaði fyrsta ski])ið við Sildarverk-
smiðjur ríkisins. Þessi hrota stóð aðeins
í 3 daga, en var þó ekki mikil. En nú
kom mikil síld á austursvæðið, fyrst á
Vopnafjörð, en síðan eftir 4 daga í Þistil-
fjörð, og liélzt sú veiði fram til 20. júlí.
Allan þennan tíma var óhemju veiði
við Sléttu, Langanes og á Vopnafirði,
svo að menn muna vart annað eins.
Voru torfurnar svo risavaxnar, að nóta-
sprengingar voru mjög tíðar, og urðu
menn að gæla sín að ráðast ekki i of
stórar torfur þess vegna eða sneiða hæfi-
lega mikið af þeim. Allt fram til 20. júlí
varð ekki svo teljandi sé síldar vart á
öllu svæðinu fyrir austan Sléttu. Kom
sér nú vel, að reist hafðí verið ný verk-
smiðja á Raufarhöfn, er hafði 5 000
mála vinnsluafköst á sólarhring. Var
Iiún tilbúin að taka á móti síld, þegar er
veiðarnar hófust. Raunar kom brátt að
þvi, að þrær Raufarhafnarverksmiðjunn-
ar fylltust og allmiklar tafir urðu á losun
þessvegna. Leiddi það til þess, að skipin,
þó sérstaklega bin stærri, kusu heldur
að sigla með farminn vestur en að bíða
eftir losun. Um miðjan júlímánuð varð
sildarvart við Grímsey, og kom þar ágæt
hrota dagana 19.—21. júlí. Úr flugvél-
inni, sem var liöfð i síldarleit í sumar
eins og undanfarið, liöfðu sézt um 50
síldartorfur úl af Skaga 11 júli og 20.
s. m. sást eitthvað af síld út af Kálfsham-
arsvík. Nokkur skip fengu síld á þessum
slóðum og einnig vestan til á Húnafló-
anum. Þó var liér aðeins um smávægi-
lega veiði að ræða. Það var fyrst 27. júli,
að uppgripaafli liefst á vestursvæðinu.
Hélzt sú veiði fram í ág'ústlok. Mátti svo
heita, að eftir að sildin kom á vestur-
svæðið, væri síld á öllu svæðinu frá
Horni að Langanesi og Iiélzt svo að
mestu leyti fram til 6. sept., að tíðar-
farið spilltist og gerði kulda. Gæði síld-
arinnar voru nokkuð misjöfu. Síldin,
sem veiddist á vestursvæðinu, var
smærri og misjafnari að stærð en sú,
sem veiddist á austanverðu veiðisvæð-
inu. Á Grímseyjarsundi og Skjálfanda
var síldin sérstaklega stór og mjög feit.
Veðrátta var yfirleitt góð alla síldar-
vertíðina og hamlaði veðnr aldrei veið-
um lengur en tvo daga í senn.
Þáttakan i sildveiðunum var dálítið
minni nú en sl. ár, eins og tafla VI sýnir.
Rar það til, að nú voru flest stærri
skipin höfð í fiskflutningum til Eng-
lands, vegna liins háa verðs, sem fékkst
fyrir ísvarða fiskinn. Á móti 225 skip-
um með 184 herpinætur á sl. ári stund-
uðu 217 skip með 171 nót lierpinótaveiði
á þessn sumri. En þar sem fækkunin
kemur eingöngu niður á stærri skipun-
um, en smærri skipunum fjölgaði, er
smálestatala síldveiðiflotans mikið lægri
í ár en í fyrra.