Ægir - 01.09.1951, Blaðsíða 58

266
Æ G I R
7. Hvalveiðar.
Sumarið 1950 var hið þriðja í röðinni,
sem hvalveiðar voru stundaðar hér við land
eftir styrjöldina. Tvö undanfarin ár höfðu
verið allgóð veiðiár og þegar á sumrinu 1949
mátti segja, að þessar veiðir væru komnar
á góðan rekspöl. Hófust veiðarnar í júní-
mánuði 1950 og var það nokkuð seinna en
aðan saltfisk fyrir það verð, sem unnt væri
að fá fyrir liann.
Hugðu menn þá að nýjum leiðum, er
gætu auðveldað verkun saltfisksins, og var
þá aðallega hugsað um þá leið að gera
þurrkunina meira vélræna en áður liafði
tíðkazt, láta hana að mestu leyti fara fram
í þurrkhúsum. Höfðu sérfróðir menn verið
fengnir til þess að kynna sér aðgerðir
þeirra þjóða, sem lengst eru komnir á þessu
sviði, og varð niðurstaðan af þeim athug-
unum sú, að hafin var bygging allmargra
þurrkhúsa samkvæmt þeirri reynslu, sem
fengizt hafði aðallega í Canada og New-
foundland. Var þegar allsnemma á árinu
hafin bygging sumra þessara húsa, og voru
þau tilbúin um sumarið til þess að þurrka
fisk. Var því unnt að hefja saltfiskverkun
þegar um sumarið. Ekki var þó þessi fram-
leiðsla í stórum stíl á árinu 1950, en hins
vegar má búast við, að hún færist mjög í
aukana fljótlega. Er það og í alla staði eðli-
legra, að megin hluti saltfisksins sé verk-
aður og fluttur út þannig.
Enda þólt mikið væri flutt út af saltfiski
á árinu, þá fór þó ekki hjá því, að hin aukna
framleiðsla leiddi það af sér, að saltfisk-
birgðir voru meiri í lok ársins 1950 en þær
höfðu verið við árslok 1949. Alls námu
birgðirnar (sbr. töflu XXXII.) 8 394 smá-
lestum miðað við fullverkaðan fisk, en þar
af voru rúmlega 3 000 smálestir af óverk-
uðum fiski, og voru það minni birgðir en
verið höfðu árið áður, en hins vegar um
4 300 smálestir af verkuðum fiski eða
pressufiski, aðallega þorski að sjálfsögðu.
Ljósmynd: F. H. Woodcock.
árið áður og stóðu fram undir lok septem-
hermánaðar. Enda þótt veiðin mætti teljast
sæmileg eftir sumarið, þá var hún samt ekki
nærri því eins góð og hún hafði verið árið
áður, en alls veiddust að þessu sinni 265
hvalir, en höfðu verið 324 árið 1949. Einnig
voru hvalirnir að þessu sinni yfirleitt sóttir
lengra út en áður, en ekki þarf það þó að
gefa til kynna neina ofveiði eða að gengið
hafi á stofninn eftir hin 2 fyrstu ár. Má yfir-
leitt gera ráð fyrir, að veiði geti orðið nokk-
uð misjöfn og ráða þar ýmsar ástæður, svo
sem veðurfar og eins hitt, hversu nálægt
landinu hvalurinn kemur á ferðum sinum
um hafið. Er fjarlægð sú, sem veiðibátarnir
geta farið frá vinnslustöðinni að sjálfsögðu
nokkuð takmörkuð, þar sem ekki má verða
of gamall sá hvalur, sem kemur til vinnslu.
Hvalategundir þær, sem veiddust, voru sem
hér segir: