Ægir - 01.09.1951, Blaðsíða 53

Æ G I R
261
frystihúsin víða annars staðar á landinu
ekki næg afköst til að taka við svo miklu
magni, sem kemur úr togurunum. Að vísu
fór nokkuð af karfa til Vestfjarða eða sem
nam því sem næst % hluta af heildarmagn-
inu af karfa.
Ur fiski þeim, sem frystihúsin tóku á
móti og áður er getið, framleiddu þau alls
19 844 smálestir í ýmis konar umhúðir.
Var hér um að ræða allmikið minni fram-
leiðslu en verið hafði árið áður, eða sem svar-
aði um 10 000 smálestum, en það ár hafði
verið framleitt meira af frystum fiski held-
ur en nokkurn tíma áður á einu ári. Minna
var nú um framleiðslu á heilfrystum fiski
en árið áður og var það eingöngu flatfiskur,
seni þannig var verkaður, um 2 250 smá-
lestir, og þar af um 250 smálestir af heil-
frystri hiðu fyrir Bandaríkjamarkað, en ann-
ars var sá fiskur ætlaður fyrir brezka mark-
aðinn. Lítlis háttar hafði verið heilfryst af
bolfiski árið áður, en það gaf slæma raun og
var ekki tekið upp aftur. Framleiðsla á flök-
um var því rúmlega 17 700 smálestir, og var
það uin 8 300 smálestum minna en árið
áður.
Sú breyting varð á framleiðslu flakanna,
að tiltölulega meiri hluti en áður var fram-
leiddur í umbúðir fyrir Bandaríkjamarkað.
Þó var enn svo, að meiri hluti flakanna var
ætlaður fyrir Evrópumarkað og því framleitt
mikið í 7 punda blokkir vafðar í pergament,
en einnig töluvert í öskjur, og þá aðallega
1 kg öskjur, en framleiðsla af því varð
i'úmlega 2 300 smálestir, eða fast að Ví
heildarframleiðslunnar af fiski fyrir Ev-
rópumarkað. Stafar þessi aukning af því,
a® greinilega er farið að bera á því, að
markaðir í Evrópu óska eftir smærri umbúð-
um, er séu þægilegri í smásölu en hinar
störu umbúðir. Árið 1949 höfðu um 86%
af öllum flökunum verið framleitt í 7 punda
blokkir, en á þessu ári ekki Vz hluti. Rúm-
lega 44% af flökunum voru framleidd í
smáar umbúðir fyrir Bandarikjamarkað.
Var hér um að ræða aukningu á framleiðslu
1 smáar umbúðir fyrir Bandaríkjamarltað,
6. Saltíiskverkun.
Framleiðsla á saltfiski hefur verið háð
allmiklum sveiflum undanfarin ár eða allt
frá því fyrir styrjöldina. Á styrjaldarárun-
um var framleiðslan að sjálfsögðu mjög
lítil, þar sem meginhluti fisksins var flutt-
ur lít ísvarinn eða frystur, en eftir styrjöld-
ina, þegar þrengjast tók um markaði fyrir
nýjan og frystan fisk, hófst aftur söltun á
fiski í allstórum stíl, en þó hafa verið þar
nokkrar sveiflur á eins og áður getur, sem
stafar af því, að ýmsir örðugleikar hafa
verið á framleiðslu saltfisks, og menn hafa
heldur kosið að flytja fiskinn út ísvarinn
eða selja hann í frystihús. Aðalerfiðleik-
arnir hafa verið tæknilegir, þ. e. a. s. það
hefur skort húsnæði hentugt til saltfisk-
verkunar. Nokkur óvissa hefur einnig ríkt
sem nam um 5 000 smálestum frá því sem
verið hafði árið áður. Auðveldaðist salan
fyrir frj'stihúsin til Bandarikjanna mjög
mikið við gengislækkunina í marzmánuði,
og gátu þau nú lagt sig meira niður við þá
framleiðslu, sem annars er mjög dýr, þar
sem krafizt er dýrra umbúða. Iíom þar einn-
ig til, að allur sá karfi, sem framleiddur var
á árinu og áður hefur verið getið, fór til
Bandarikjanna. Er fyrirsjáanlegt með sama
áframhaldi, að innan skamms verður þessi
framleiðsla orðin hin þýðingarmesta fyrir
frystihúsin.