Ægir - 01.09.1951, Blaðsíða 65

Æ G I R
273
hafa jafnan keypt nokkurt magn árlega,
voru Danmörk og Svíþjóð svo og Vestur-
Þýzkaland.
Af pressuðum saltfiski var lítið flutt út
eða aðeins um 56 smálestir og því nær allt
til ítalíu, enda er það sá markaður, sem
jafnan hefur telcið við slíkum fiski, þótt
ekki hafi það verið mikið undanfarið.
Saltfiskur flakaður í tunnum var fluttur
út lítillega eða um 59 smálestir og nær allt
til Hollands, en það er sá markaður, sem
hefur tekið við næstum öllum þeim fislci
undanfarin ár, en þó er hér um minna magn
að ræða en oft hefur verið áður.
Þegar sú aðferð var tekin upp við flökun
fisks til frystingar að skera þunnildin af
flakinu, var hrátt telcinn upp sá háttur að
salta þunnildin og flytja þau þannig út.
Hefur þessi framleiðsla verið allmikil nú
um nokkur ár þó misjafnlega mikið frá
ári til árs, en á árinu 1950 nam útflutning-
ur af söltuðum þunnildum 792 smálestum,
sem að visu var ekki nema tæplega V3 hluti
af því, sem flutt hafði verið út árið 1949,
en þá var útflutningurinn óvenju xnikill.
Ítalía hefur verið sá markaður, sem jafn-
aðarlega hefur tekið við mestum hluta
þunnildanna og var svo einnig að þessu
sinni, að þau voru svo að segja öll flutt út
þangað.
Á árinu 1950 var tekin upp i smáum stíl
harðfiskverkun, sem legið hefur niðri um
allmörg ár eða að mestu síðan fyrir stríð.
Að þessu sinni var útflutningurinn yfir ár-
ið 94 smálestir tæplega og fór þvínær all-
ur til ítalíu, enda hefur það verið sá mark-
aður, sem jafnaðarlega hefur tekið við
niestum hluta harðfiskútflutningsins.
Isfiskútflutningurinn varð nú aðeins
rúmlega % af því, sem hann var árið áður,
eða 28 380 smálestir á móti 119 776 smá-
lestum. Nær allur ísfiskurinn fór til Bret-
lands á árinu og var þó ekki nema tæplega
helmingur þess rnagns, sem þangað hafði
farið árið áður, eða 27 444 smál. Var það
að mestu framan af árinu, á vertíðinni, að
nokkrir togarar og einnig bátar sigldu með
ísfisk til Bretlands, en markaðurinn þar
var ótryggur og brást snemma, þannig að
miklu minna varð úr þeim útflutningi en
venjulega hefur verið. Til Þýzlcalands fór
aðeins 621 smálest, en árið áður var flutt
þangað 62 504 smálestir. Hafði að vísu ver-
ið gerður samningur um sölu á isvörðum
fiski til Þýzkalands á tímabilinu 1. ágúst
til 15. nóvember, eða á þeim tíma, þegar
síldveiðar Þjóðverja standa aðallega yfir
og því helzt von til þess að markaðsverð á
ferskum fiski sé það hátt, að unnt sé að
selja hann þangað. Ekki kom þó til þess,
að fiskur væri afgreiddur á þessu tímabili
vegna togaraverkfallsins, sem stóð þá ein-
mitt yfir. Hins vegar fóru 2 skip þangað
um haustið að loknu verkfallinu, en ekki
gaf það svo góða raun, að menn freystuð-
ust til þess að senda þangað fleiri skip.
Þá voru farnar 2 ferðir með ísvarðan fisk
til Frakklands í febrúarmánuði, en miklir
erfiðleikar voru á því að selja þann fisk og
varð ekki meira úr því að svo stöddu.
Á árinu 1949 hafði verið fluttur út meiri
freðfiskur en nokkru sinni áður á einu ári,
eða alls 36 197 smálestir. Á árinu 1950 var
freðfiskframleiðslan aðeins um % af því,
sem hún hafði verið á árinu 1949 og því
eðlilegt, að útflutningurinn væri töluvert
minni, enda varð sú raunin, að hann varð
rúmlega helmingur af því, sem hann hafði
verið 1949, eða 18 765 smálestir alls. Mikil
breyting varð hins vegar á því, hvert fisk-
urinn var seldur og sú mest, að Bandaríkin
voru nú langstærsti kaupandinn, og fóru
þangað 7 409 smálestir, en árið áður hafði
verið flutt út þangað aðeins 2 480 smálestir.
Mátti segja, að það væri sá eini markaður,
þar sem salan á fiskinum gekk greiðlega
og fór stöðugt vaxandi. Var einnig nú í
fyrsta sinn framleitt og selt þangað tölu-
vert magn af karfa, sem togararnir höfðu
veitt, en markaður fyrir þann fisk í
Bandarílcjunum hefur verið góður og von
til þess, að svo verði áfram. Hins vegar var
flutt til Bretlands aðeins 1 798 smálestir,
og var það ekki hluti þess, sem þangað