Ægir - 15.12.1959, Síða 113

ÆGIR — AFMÆLISRIT
111
ur út sem hráefni fyrir erlendar niður-
suðuverksmiðjur og endurpökkun salt-
síldar í neytendaumbúðir eykst hröðum
skrefum í markaðslöndunum. Við kom-
umst ekki hjá því, að taka til rækilegrar
athugunar, hvort ekki sé unnt að fram-
kvæma a. m. k. eitthvað af þessari vinnu
hér heima. Nokkuð hefur verið ritað og
rætt um þessi mál undanfarin ár, m. a.
á Alþingi. Er leitt til þess að vita, hve
mikillar vanþekkingar hefur oft gætt í
þessum umræðum, og ekki hafa sumar
blaðagreinarnar bætt úr. Allar óraunhæfar
orðræður og sýndartillögur eru málinu
einungis til óþurftar. Það er engin lausn
að rjúka til og byggja svo og svo margar
stórverksmiðjur, fyrr en útlit er fyrir að
hægt sé að selja framleiðsluna og von um,
að fyrirtækin geti borið sig fjárhagslega.
Menn verða að gera sér ljóst, að það er
erfitt og fyrirhafnarsamt verk að koma
slíkum iðnaði á fót hér á Islandi, þar sem
samkeppnin á heimsmarkaðnum er geysi-
hörð og verðið lágt, auk þess sem ýmsar
aðstæður til framleiðslunnar eru mjög
erfiðar hér á Islandi.
En þrátt fyrir þessa erfiðleika verður
ekki lengur hjá því komizt að hefjast
handa. Því fyrr, því betra.
★
Island er eitt þeirra ríkja, sem tiltölu-
lega mesta utanríkisverzlun hafa. Ástæð-
an er sú, að í landinu er aðeins hægt að
framleiða lítinn hluta þeirra vara, er
þjóðin þarfnast. Til þess að afla þessarra
vara, verður útf lutninguiinn að vera
mjög mikill. Þar sem landið er hrjóstr-
ugt og illa fallið til ræktunar, verðmæt
jarðefni svo til engin og möguleikar á út-
flutningsiðnaði mjög takmarkaðir, hlýtur
útflutningur landsmanna framvegis sem
hingað til að byggjast að mestu á fram-
leiðslu fiskafurða, enda er fiskurinn hið
eina ,,hráefni“ landsins, sem nokkru máli
skiptir í sambandi við útflutningsfram-
leiðsluna.
Því miður bendir margt til þess, að
þorskveiðar okkar muni dragast saman
að einhverju leyti vegna hins ört vaxandi
togaraflota á miðunum. Til þess að
koma í veg fyrir samdrátt í útflutningi
af þessum völdum, yrðu helztu úrræði
okkar þau. að auka sem mest síldveiðarn-
ar og síldariðnaðinn. Verður því að kapp-
kosta að búa svo vel að þeirri atvinnu-
grein, að hún geti sómasamlega leyst af
hendi hið vaxandi hlutverk, sem hennar
bíður.
Síldin hefur um aldaraðir verið lyfti-
stöng margra þjóða, smárra sem stórra.
Veldi Hansasambandsins byggðist á síld-
veiðum og saltsíldarverzluninni. Síldin
átti mikinn þátt í að gera Holland að
heimsveldi á sínum tíma, og enn þann
dag í dag eru síldveiðar og síldarsöltun
stór liður í þjóðarbúskap þeirra.
í nálega öllum framleiðslulöndum salt-
síldar er hlúð að þessari atvinnugrein á
margan hátt. Hér á íslandi er því miður
aðra sögu að segja og heíur lítilsháttar
verið sýnt fram á það hér að framan.
Þetta verður að breytast. Það er ekki ætl-
ast til, að síldarsöltuninni sé gert hærra
undir höfði en öðrum atvinnugreinum,
heldur aðeins þess, að hún fái að njóta
jafnréttis á við aðrar greinar útflutnings-
framleiðslunnar.
(Reykjavík, vorið 1958.)
Allir siómenn, eldri og yngri, þurfa að eignast bókina
ENSK LESTRARBÓK handa sjómönnum.
Þar er að finna ensk heiti ó öllum hlutum ó skipi og í dokk.
Auk þess er bókin góður leiðarvísir fyrir sjómenn
í erlendum höfnum. — Kostar 40 kr. í sterku bandi.
Bókaverzlun ísafoldar.