Ægir - 01.10.1993, Blaðsíða 4

FISKIFÉLAGIÐ OG FJÁRLÖGIN
Á síðustu vikum hafa orðið talsverð greinaskrif um
svonefnd hagsmunasamtök atvinnugreina og framlög
til þeirra á fjárlögum. Hefur Fiskifélagið verið flokkað
undir nefnd hagsmunafélög og tekið sem dæmi um
úrelt kerfi og afdankaö, með Búnaðarfélagi íslands og
ASÍ, vegna þess eins að það þiggur framlög frá ríkis-
sjóði beint á fjárlögum. En hvað er verið að gagnrýna?
Er verið að gagnrýna tilvist þessara félaga eða er verið
að gagnrýna fjármögnun þeirra? Undirritaður vill taka
fram strax að hann getur ekki svarað fyrir aðra en
Fiskifélagið og miðast þetta greinarkorn við það.
Frá stofnun Fiskifélagsins 1911 hefur það gegnt
margvíslegu hlutverki fyrir íslensk stjórnvöld, til hags-
bóta fyrir sjávarútveginn og um leið þjóðina sjálfa. Á
þessari vegferð hefur hlutverk þess breyst á alla enda
og kanta, en í meginatriðum er starfið ljóst. Fiskifélag-
ið hefur verið framfarafélag allra aðila í sjávarútvegi
og þjónustar því bæði stjórnvöld og þá sem atvinnu
hafa af sjávarútvegi. Fyrir þá þjónustu sem ríkið fær og
hefur óskað eftir er verið að greiða á fjárlögum og
hvort það kemur með beinum hætti sem styrkur á
fjárlögum eða er dulið sem verktakagreiðsla eða á ein-
hvern annan hátt er ekki mál Fiskifélagsins heldur
spurning um um bókhald ríkissjóðs.
Undirritaður er ekki sáttur við þá skilgreiningu á
Fiskifélaginu að það sé hagsmunafélag, og þá m.a. líkt
MÁ VERA BJARTSÝNN?
Nú er nýafstaðin glæsileg sjávarútvegssýning hér í
Reykjavík. Þessi sýning er talin hafa heppnast með
besta móti og í framhaldi af því hafa menn horft bjart-
sýnni til framtíðar í sjávarútvegi hér á íslandi heldur
en áður. En er það raunhæft? Það er ljóst að heildar-
samdráttur verður í þjóðfélaginu í ár. En er það ekki
umhugsunarefni að í öllum samdrættinum í sjávarút-
veginum eykst hlutdeild sjávarvöru í útflutningstekj-
um okkar íslendinga? Á síðasta ári og það sem af er
þessu ári fer hlutfall sjávarvöru í útflutningstekjum
okkar yfir 80% og hefur aldrei farið svo hátt áður og
þetta gerist þrátt fyrir verulegan aflasamdrátt. Þetta seg-
ir okkur að samdrátturinn í þjóðfélaginu er ekki bara í
sjávarútvegi heldur ekki síður í öðrum atvinnugreinum
og ef eitthvað er þá er samdrátturinn þar meiri en í
sjávarútveginum. Því er kominn tími til að spyrja for-
við ASÍ og Búnaðarfé-
lagið, og er þá orðið
hagsmunafélag túlkað
þröngt eins og oftast
er gert nú. Fiskifélagið
er mun frekar fram-
farafélag. Aðild að
Fiskifélaginu eiga ekki
bara atvinnurekendur
heldur og sjómenn og
fiskverkafólk, svo og
fjölmargir áhugamenn
um sjávarútveg. Hlut-
verk Fiskifélagsins þau
rúrnu áttatíu ár sem
það hefur starfað hef-
ur verið stórt og verð-
ur vonandi svo áfram.
Það þarf ekki að leita lengi til að finna merki um
störf Fiskifélagsins í þjóðlífinu og er það bjargföst
skoðun undirritaðs að Fiskifélagið hafi veitt ríkin11
ómetanlega þjónustu, þjónustu sem ríkissjóður er aö
greiða fyrir með framlögum á fjárlögum, þjónustu
sem ríkissjóður hefði óhjákvæmilega þurft að greiöa
fyrir, ef ekki Fiskifélaginu þá einhverjum öðrum, e^a
að ríkið hefði þurft að sinna þessari þjónustu sjálft- 0g
er það ekki stefna núverandi ríkisstjórnar að færa störf
frá beinum ríkisrekstri út til félaga og fyrirtækja?
svarsmenn annarra atvinnugreina heldur en sjávarut-
vegs: Hvað fór úrskeiðis og er ekki kominn tími til aö
gera eitthvað til að laga rnálin? Sömu spurningar hafa
stöðugt glumið í eyrum manna í sjávarútvegi um ara
bil. Það er því kominn tími til að aðrir sýni hvað þelt
geta í að bæta afköst og sýni fram á að þær fjárfestingar
sem þeir hafa ráðist í á síðustu árum skili þeim arði til
þjóðfélagsins að það geti framfleytt sér á þeim þegar
sjávarútvegurinn er ekki aflögufær. En ekki má vera 0
svartsýnn. Ýmis ytri merki eru um að bráðum getl
komið betri tíð í sjávarútvegi, seiðavísitala þorsks hefur
mælst í góðu meðallagi og umhverfisaðstæður í hafiu11
eru okkur hagstæðar og loðnan með mesta móti. I’ar)
er því ekkert annað að gera en taka mið af aðstæðu111
og þrauka þar til aftur kemur fiskur á slóðina. Sput11
ingin er bara sú: Hverjir hafa úthald til að bíða s'°
lengi? Og getur þjóðin staðið af sér slíka bið?
Bjami Kr. Grímsson.
ÚR FÓRUM
FISKIMÁLA
STJÓRA
4)4 ÆGIR OKTÓBER 1993