Ægir - 01.10.1993, Blaðsíða 12

hafa verið á skipum sem ég hef
verið á. Áhafnirnar eru, þegar allt
gengur eðlilega, eins og ein stór
fjölskylda. Þegar mikil manna-
skipti eru, þá er eins og uppiausn
sé í fjölskyldunni."
Fyrst ó $mát>át svo
á Gísla Árna
„Ég kom heim í árslok 1980 og
vann í iandi þar til seinni part
vetrar að ég fór á sjóinn með félaga
mínum á tíu tonna báti. Við byrj-
uðum á netum héðan frá Reykja-
vík í mars, en rérum síðan frá Þor-
lákshöfn eftir páska. Við vorum
aðra vertíð saman, en svo fór ég á
loðnu. Ég réði mig sem annan
stýrimann á Gísla Árna og var á
honum allt til ársins 1986 þegar ég
sneri mér alfarið að smábátaút-
gerðinni."
Kom mér upp
eigin báti
„Meðan ég var á loðnunni hafði
ég komið mér upp báti í rólegheit-
um. Þetta er sex tonna plastbátur.
Ég vann talsvert í honum sjálfur
og ég setti mig ekki í neinar skuldir
vegna hans. Ég fór hægt af stað, en
að lokum fór ég að stunda þetta
eingöngu."
Aldrei einmana
úti á sjó
„Það voru mikil viðbrigði aö
fara að róa einn. Það má ef til vill
segja að líf trillukarlsins sé ein-
manalegt. Hins vegar finn ég aldrei
fyrir einmanaleika þegar ég er úti á
sjó. Verra finnst mér að standa
einn inni í beitningarskúr. Þá sækir
að mér einmanaleiki."
Menn ná ekki
kvótanum
„Þetta þróaðist ágætlega hjá mér
í byrjun og gekk vel fram undir
1990. Síðan hefur allt farib versn-
andi. Nú hefur kvótinn minnkað
svo ört að það er varla orðib lifandi
á þessu. Og öllu verra er að fiskiríið
er svo lítið að kvótinn næst varla.
Ég hef sótt hér i innanverðan Faxa-
flóann. Hef verib meb ýsunet og
línu og svo grásleppunet á vorin.
Ég held það hafi enginn náð ýsu-
kvótanum sínum í Faxaflóanum
núna og það á við víðar einnig."
Mistök að leyfa kvótasölu
„Það var ef til vill í lagi ab reyna
kvótakerfið. Hins vegar voru þaö
mikil mistök að leyfa kvótasölu. Eg
tel kvótasöluna hafa skapað mik-
inn ójöfnuð. Þjóðin öll á auðlind-
ina, á því leikur enginn vafi. Það et
tryggt í lögum. Því finnst mér ein-
kennilegt að örfáir aðilar geti eign-
ast kvótann, sjálfa auðlindina-
Hvernig geta menn keypt og selt
það sem aðrir eiga?"
Þaö verður að taka
tillit til fólksins
„Smám saman safnast þessi
þjóðarauður á fárra hendur. Ég fæ
ekki séð hagkvæmnina í því aö
heilu þorpin leggist í auðn og öll
þau verðmæti sem þar er búið aö
koma upp. Fólkið situr uppi með
verðlausar eignir. Þá er það hræði-
leg öfugþróun að færa vinnsluna 1
svo miklum mæli út á sjó sem
raun ber vitni. Það má ekki ein-
vörbungu taka tillit til útgerðar-
innar. Það verbur að taka tillit til
fólksins líka."
Fáir orðnir eftir
„Þeir eru fáir orðnir eftir sem
hafa smábátaútgerð að aðalstarfi i
Reykjavík. Kannski svona tuttugu 1
allt. Við erum sífellt í varnarstöðu-
Ofan á þrengingar í kjölfar niður-
skurðar kvóta og aflaleysis er
stöðugt verið að hækka álögur a
smábátaútgerðina og nýir útgjald3'
póstar bætast sífellt við. Stundum
fær maður á tilfinninguna að þ3^
sé vísvitandi verið að gera mann'
erfiðara fyrir. Það hvarflar stund'
um að mér að hætta þessu, en þaö
er hins vegar ekki gæfulegt í þv' at
vinnuástandi sem nú ríkir. Ætl’
maður þrauki þetta ekki eitthvað
enn.” □
422 ÆGIR OKTÓBER 1993