Ægir - 01.10.1993, Blaðsíða 13

FORMAÐUR KYSSIR HÁSETA
AFLADRAUMAR
Draumar um aflasœld
Afladraumar voru tíöir og marg-
breytilegir á árabátaöld og urðu oft
unrræðuefni í verbúðum. Mikl-
Uni mun algengari voru þeir, er
attu að boða aflasæld, en hinir,
Sem táknuðu fáfiski eða jafnvel
brenndan sjó. - Hér verða fyrst
trndir til draumar, sem boðuðu
Sóðan feng úr sjó:
Aö dreyma bát sinn velkjast full-
an í brimi.
Aö dreyma net eða önnur veið-
arfæri, grautfúin og ónýt, einnig
götótt sjóklæði - að fá kjötgjafir -
e'nkum feitt eða hangikjöt - og
vúa á sér mikla lús og lofa henni
aö vera í friöi.
Aö dreyma sig ösla mikinn gróð-
Ur 1 fjöru, þang og þara, jafnvel sjó.
Aö dreyma sig vera úti, horfa til
°fts 0g sjá heiðbjartan hirnin.
dreyma formann kyssa há-
seta.
Aö dreyma sig vera að eta brauð,
eitt og nýbakað.
Aö dreyma sig handfjalla síða
arlokka á konu og t.d. vefja þeim
Um höfuö hennar; einkum fyrir
nyhrUfeng.
Að dreyma mikið brim, því betra
Sem Þah gengur hærra á land.
Aö dreyma bátinn vera að
sökkva undan sér.
Að dreyma skeifu er fyrir 100
nskum til hlutar.
Aö dreyma sig vera með skeifna-
gang er fyrir fjórurn stórum hundr-
uöum til hlutar.
Að dreyma grjót.
Að dreyma mjólk eða mjólkur-
mat.
Að dreyrna kjötmáltíö og kaffi
með brauði; fór aflinn eftir því sem
fram var reitt.
Að dreyma skip sett að sjó boð-
aði afla og að brátt yrði róið.
Að dreyma bjarta og fagra öngla.
Að dreyma sig vera við moldar-
verk.
Að dreyma trjáreka er fyrir fisk-
reka.
Að dreyma mikið naglarusl í bát
eða fullan bát af úldnum þara - eða
ef draummaður og skipið var atað í
slori og saur.
Una og Sæmundur þóttu góð
nöfn í draumi - boðuðu góðviðri
ásamt afla.
Fjórtán hundalœri
Afladraumar reyndust oft skýrir
og ótvíræðir. Jón Þórðarson í Hlíð-
arhúsum við Reykjavík segir svo
frá:
Veturinn 1859 „ætlaði ég þá ver-
tíð að liggja við suður í Njarðvík-
um fram til sumarmála. Það hafði
ég gert undanfarandi vertíðir. Nótt-
ina áður en ég ætlaði suður dreym-
ir mig, að kunningi minn, Þórður
að nafni, kemur til mín. Réttir
hann mér kippu af hangnum
hundalærum og segir: „Ég ætla aö
gefa þér þetta í nestið suður í
Njarðvíkurnar." „Hvað eru þessi
læri mörg," segi ég. „Þau eru fjórt-
án," segir Þórður.
Ég þakkaði gjöfina, sem mér í
draunrnum þótti besti fengur. En
þegar ég sá, hvað þetta var mikið,
þótti mér óhóf að hafa það allt
með mér suður. Tek ég fimm lærin
úr kippunni og bið Þórð að geyma
þau, þangað til ég komi að sunnan.
„En þá skal ég líka þiggja þau hjá
þér, Þórður minn."
Næsta dag fór ég suður. Eftir það
rak hver stórhríðin aðra með frosti
og fannburði, en hvert sinn, er
veður dró niður, svo að út fyrir
landsteina var róið, var landburður
af fiski. Á sumarmálum var ég bú-
inn að fá níu hundruð fiska hlut í
Njarðvíkum og fór þá heim. En frá
sumarmálum til loka fékk ég fimm
hundruð fiska hlut."
Þurr sjór
Slæmir aflaboðar voru nálega
óþekktir. Þess má þó geta, að
dreyma bát settan á land eða að
dreyma miklar fjörur var fyrir
„þurrum sjó" - fiskleysi.
Úr íslenskum sjávarháttum
eftir Lúðvík Kristjánsson. Birt
með leyfi höfundar og útgef-
anda, Máls og menningar.
ÆGIR OKTÓBER 1993 4 2 3