Ægir - 01.10.1993, Blaðsíða 11

Slldin var veidd og þar til henni var
landað. Á ísafoldinni lönduðum við
Seni svaraði innihaldi 7500 kassa á
e>num degi."
Oðagot á okkar mönnum
»Eg var alls fimm ár í Danmörku,
fyrst á ísafold og síðar á Geysi, sem
^rni Gíslason átti líka og var ívið
st*rra skip en ísafold, eða um þúsund
tonn. Við vorum aðallega á síld- og
makrílveiðurn í nót og síðar á
h°lmunnaveiðum í flottroll. í áhöfn-
'nni voru Danir og Færeyingar og
undir það síðasta Norðmenn líka. Það
Var ágætt að starfa með þessum
ruönnum. Ef ég ætti að gera saman-
bur& á íslenskum sjómönnum annars
Vegar og norskum, dönskum og fær-
eyskuiu hins vegar, þá vakti það strax
athYgli mína að hinir síðarnefndu
Voru ekki eins hátt stemmdir og okkar
n'enn. Þeir voru yfirvegaðri, flýttu sér
h®gar, en skiluðu engu að síður
V*nnu sinni með ágætum. Meðan okk-
ar menn tóku fötin með sér út á dekk
Þegar ræst var og klæddu sig þar tóku
binir sér tíma til að klæða sig innan-
hyra. Ég held að það sé nokkuð land-
8f hjá íslenskum sjómönnum að
' era hátt stemmdir. Ég býst við að
Petta sé stress."
Fiskmarkaöirnir mikilvœgir
-Sumrin voru heit og hlý og sjór-
^111 löngum sléttur eins og stöðuvatn.
Veturna voru umhleypingar, vinda-
Sarnt, en ekki eins kalt og heima. Við
stunduðum veiðar á stóru svæði og
°rum allt vestur fyrir írland og í
^marsund. Við lönduðum yfirleitt í
lrtshals, nema þegar við vorum á
°lmunna, þá lönduðum við í Esbjerg
ug víðar. í Danmörku er skylt sam-
®mt lögum að bjóða upp allan fisk
em berst að landi. Ég held að við ætt-
um að taka upp þá reglu hér líka. Mín
skoðun er sú að stofnun fiskmarkað-
anna hafi verið mikið framfaraspor.
Það er mikilvægt að allir sem vilja eigi
möguleika á að kaupa fisk og vinna úr
honum í stað þess að hann sé sendur
óunninn til útlanda. Því miður tel ég
hættu á því að fiskmarkaðirnir leggi
upp laupana vegna vinnslu úti á sjó
og vegna þess að stóru útgerðarfyrir-
tækin virðast sniðganga markaðina."
„Mih skoðim er sú að það
eigi að draga hœgt og bítandi
úr togveiðum og flytja veið-
amar yfir á minni skip. Þá er
ég ekki einungis að tala um
smábátana, heldur einnig
vertíðarbátana. Stóru skipin
á að nýta til djúpsjávarveiða,
þar setn ekki er unnt að
koma minni skipum við."
Heim aftur
„Fyrir rest var ég orðinn leiður á
útiverunum. Þá var líka komið síld-
veiðibann og eftirspurnin eftir plássi
orðin minni. Mannabreytingar voru
orðnar örar. Það hefur alltaf verkað
illa á mig þegar mikil mannaskipti
ÆGIR OKTÓBER 1993 4 21